Od 1908 roku do czasów obecnych.
Pomnik Wolności w Mielcu to pomnik Jana Kilińskiego. Znajduje się przy zbiegu ulic: A. Mickiewicza, Jadernych i Wolności. W roku 1908 wśród mieleckich rzemieślników zrodziła się myśl wystawienia pomnika Janowi Kilińskiemu – szewcowi z kościuszkowskiej insurekcji. W roku 1912 z kasy cechowej wyasygnowano kwotę 300 koron, pomysł znajdował kolejnych zwolenników. bowiem pomysł budowy pomnika zgłosili jeszcze przed I wojną światową Franciszek Krempa, poseł i prezes Rady Nadzorczej Towarzystwa Zaliczkowego oraz Stanisław Gołuchowski, urzędnik Towarzystwa Zaliczkowego. Niestety wybuchła I wojna światowa i do realizacji powrócono dopiero w 1918 roku. Powstał wtedy Komitet Budowy Pomnika Jana Kilińskiego pod przewodnictwem Jana Haładeja.
Gmina katolicka miasta Mielca pod budowę pomnika ofiarowała plac u zbiegu ulic Wolności i Kolejowej. Komitet z kolei rozpisał konkurs na projekt pomnika wśród słuchaczy wydziału architektury Politechniki Lwowskiej, jednak konkurs nie wyłonił projektu. Zdecydowano się na improwizację. W roku 1919 wykonano fundament pomnika według pomysłu inżyniera Baekera i budowa utknęła, głównie za sprawą braku funduszy, ponieważ wszystkie składki społeczne i cechowe wspierały armię ochotniczą w wojnie z bolszewikami.
Kraj był wyniszczony wojną, a kasa miejska nie posiadała funduszy, ale projekt pomnika wykonał mielecki budowniczy miejski Marcin Sadowski. Fundusze na budowlę uzyskiwano ze składek społeczeństwa, głównie rzemieślników. Tablicę pamiątkową odsłonięto dopiero w 1928 r. Na tablicy wyryto napis: 1794 Janowi Kilińskiemu oraz na pamiątkę dziesiątej rocznicy odzyskania niepodległości Państwa Polskiego 1918-1928. Na słupie umieszczono płaskorzeźbę z wizerunkiem J. Kilińskiego, którą odsłonięto w 1929 r. Orła na szczycie słupa oraz płaskorzeźbę wykonał uzdolniony artystycznie rzemieślnik Bolesław Prinz.
W 1936 r. zbudowano ozdobne ogrodzenie i wreszcie po 18 latach budowy pomnika 11 listopada tegoż roku uroczyście go odsłonięto. Do wybuchu II wojny światowej pomnik i otaczający go teren były miejscem większych miejskich uroczystości patriotycznych. Niestety, na początku okupacji hitlerowskiej żołnierze niemieccy zestrzelili orła i oszpecili pomnik, ale w czasie okupacji, mimo wielkiego niebezpieczeństwa, kilkakrotnie udało się mielczanom złożyć kwiaty przed pomnikiem z okazji świąt i rocznic państwowych.
Po wyzwoleniu Mielca wykonano orła, najpierw prowizorycznego z masy papierowej, a następnie z trwałego z betonu. W 1946 r. pod dużą tablicą przytwierdzono niewielką tabliczkę z napisem; W pierwszą rocznicę Zwycięstwa nad teutońskim najeźdźcą, ku chwale Narodu Polskiego, dla uczczenia Bojowników o Wolność. Tablicę tę fundują: Powiatowy Oddział Związku Uczestników Walki Zbrojnej w Mielcu – Polski Związek b. Więźniów Politycznych w Mielcu 9.7.45 – 9.7.46.
W następnych latach kilkakrotnie restaurowano pomnik i ogrodzenie oraz posadzono krzewy przy ogrodzeniu. Z czasem upowszechniła się też nazwa -Pomnik Wolności. Przez wiele lat przed pomnikiem nie organizowano większych uroczystości. Od lat 90. XX w. w ramach obchodów świąt państwowych powrócono do tradycji organizowanie przemarszów od kościoła św. Mateusza do Pomnika Wolności i uroczystego składania tam kwiatów.
W 2010 r. wykonano remont pomnika i zmieniono jego otoczenie, m.in. rozebrano ogrodzenie. W 2018 r. dla uczczenia 100-lecia odzyskania niepodległości przeprowadzono kolejny remont pomnika oraz zmieniono rzeźbę orła na szczycie pomnika. Nowa rzeźba, przedstawiająca orła z koroną, wykonana została w brązie w Odlewni Artystycznej Piotra Piszczkiewicza w Podłężu.
Województwo: podkarpackie
Gmina: Mielec-miejska
