Stanisław Kostka Starowieyski herbu Biberstein
Urodził się 11.05.1895 r. w Ustrobnej koło Krosna jako syn Stanisława Jana i Amelii. Miał pięcioro rodzeństwa. Kształcił się w domu, potem jako wolny słuchacz w C.K. Gimnazjum w Sanoku (kl. I-III) i w Chyrowie, gdzie w 1914 r. ukończył VIII klasę i zdał egzamin dojrzałości oraz wstąpił do Sodalicji Mariańskiej. Po zdaniu matury rozpoczął studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Naukę przerwał mu wybuch I wojny. Dnia 15.09.1914 r. został zmobilizowany do armii austriackiej. Ukończył szkołę oficerską. W 1915 r. walczył na froncie wschodnim w Rosji – brał udział w walkach o Lwów i Przemyśl. W 1918 r. przeniesiony został na zachód i walczył na froncie włoskim nad rzeką Piawą.
1 listopada 1918 r. wrócił na ziemie polskie i wstąpił do Wojska Polskiego. W stopniu podporucznika brał udział w jego formowaniu w Krakowie. W czasie wojny polsko-ukraińskiej (1918 -1919), jako dowódca baterii walczył o Przemyśl, bronił cytadeli lwowskiej podczas walk o Lwów. W 1919 r. współdziałał przy formowaniu 9 pułku artylerii polowej w Rembertowie. Następnie jako porucznik w jego szeregach uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej: w wyprawie kijowskiej oraz w Bitwie Warszawskiej 1920*. Awansowany na stopień kapitana, po zakończeniu walk ciężko zachorował na czerwonkę. W lipcu 1921 przeniesiony do rezerwy. W latach 1923-1924 pozostawał oficerem rezerwowym 9 pułku artylerii polowej w Białej Podlaskiej. 24.08.1921 r. poślubił w Łabuniach k. Zamościa Marię Szeptycką (1894–1976), prawnuczkę Aleksandra Fredry w linii prostej. Zamieszkali w Łaszczowie, który stanowił własność ojca Marii Aleksandra Szeptyckiego. Mieli sześcioro dzieci .Stanisław Starowieyski nie wrócił na studia prawnicze, ale ukończył kurs rolniczy. Działał społecznie i charytatywnie, wspierał finansowo kształcenie katolików świeckich. W Łaszczowie zorganizował ośrodek szkoleniowo-rekolekcyjny, stworzył Koło Porad Sąsiedzkich, salę teatralną dla Kółka Miłośników Sceny, organizował Koła Inteligencji Katolickiej i zainicjował ich zjazdy, w 1934 r. współorganizował diecezjalny Kongres Eucharystyczny w Chełmie. Działał głównie w ramach Akcji Katolickiej, od 1932 r. był wiceprezesem, a od 1935 prezesem Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej w Lublinie. Uczestniczył w międzynarodowych kongresach kościelnych. W 1934 r. papież Pius XI nadał mu tytuł szambelana papieskiego. W czasie kampanii wrześniowej 1939 r. jego dom był schronieniem dla uciekinierów. Po agresji ZSRR na Polskę 17.09.1939 r., dom Starowieyskich był rabowany przez Sowietów, a o i jego brat Marian zostali aresztowani. Początkowo osadzeni w areszcie, uciekli podczas transportu do Tomaszowa Lub. Po wycofaniu się Sowietów za linię Bugu, Starowieyski powrócił pod koniec września 1939 r. do swojego majątku. Podczas okupacji niemieckiej działał charytatywnie, wspierał Kurię Diecezjalną w Lublinie. 19.06.1940 r. został aresztowany przez Gestapo i uwięziony w Rotundzie Zamojskiej, potem na Zamku w Lublinie, a następnie przewieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego Sachsenhausen. We wrześniu 1940 r. został przewieziony do obozu w Dachau. Wśród współwięźniów prowadził działalność apostolską oraz udzielał im pomocy. Jako przedstawiciel ziemiaństwa i działacz katolicki był surowiej prześladowany w obozie. Jego stan zdrowia ulegał pogorszeniu; został pobity przez funkcjonariuszy obozowych. Zmarł w nocy z Wielkiej Soboty na Niedzielę Wielkanocną 13.04.1941 r. Urna z jego prochami została przesłana rodzinie przez władze obozu i pochowana na cmentarzu rodzinnym Szeptyckich w Łabuniach. Papież Jan Paweł II beatyfikował go 13 czerwca 1999 r. w Warszawie w grupie 108 błogosławionych męczenników.
Stanisław Starowieyski za bohaterstwo otrzymał:Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari, Krzyż Walecznych, Odznakę Honorową „Orlęta”, Gwiazdę Przemyśla.
Jest patronem Akcji Katolickiej w Polsce. Jego imię noszą:Szkoła Podstawowa w Bratkówce i Liceum Ogólnokształcące w Łaszczowie. Na budynku dworskim w Bratkówce w 2002 r. odsłonięto tablicę upamiętniającą jego osobę.
Od 2017 r. w kościele śś. Apostołów Piotra i Pawła w Łaszczowie znajdują się jego relikwie II stopnia – różaniec święty, na którym się modlił, przekazany przez rodzinę.
Stanisław Starowieyski był patriotą, bohaterem, przykładnym katolikiem i jest wzorem do naśladowania.