Czas powstania
2 połowa XIX wieku
Opis cech fizycznych wprowadzonego Gminnego Cudu Regionu
Pałac w Maluszynie powstał w 2 połowie XIX wieku. Położony był w kilkuhektarowym parku. Zbudowany był na planie prostokąta, jako budynek parterowy, potem piętrowy. Przylegał do niego czterokolumnowy ganek. Z czasem dobudowano drugie, piętrowe skrzydło. Teren pałacowy ogrodzony był murem z dwoma bramami i budynkami bramnymi. Do zespołu pałacowego należały jeszcze czworaki, oficyna kuchenna, oficyna administracyjna, kordegarda oraz gorzelnia.
Obiekt wpisy jest w rejestr zabytków:
Zespół: pałacowy, XIX-XX w., nr rej.: 1082/71 z 1.02.1971 oraz 213/78 z 30.07.1998
Opis kontekstów historycznych
Pierwsze wzmianki o Maluszynie pochodzą z 1266 roku. To właśnie w tej miejscowości książę sieradzki Leszek Czarny dokonał transakcji sprzedaży wójtostwa w mieście Radomsku i pobliskiej wsi Stobiecko za 20 grzywien srebra niejakiemu Godunowi.
Maluszyn był początkowo wsią szlachecką, należącą do rodziny Pukarzewskich herbu Szreniawa. Dziedzic Paweł Pukarzewski w 1562 roku ufundował drewniany kościół. W XVIII wieku włości przeszły w ręce rodu Ostrowskich herbu Korab. W 2 połowie XIX w. Aleksander Ostrowski – ziemianin , polityk , prezes Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego wybudował w swoim folwarku zespół pałacowo-parkowy. Po jego śmierci majątek odziedziczył syn Józef August Ostrowski (prawnik, członek Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, prezes Stronnictwa Polityki Realnej). W 1923 roku folwark stał się własnością Henryka Potockiego z Koniecpola herbu Pilawa Srebrna. Pałac został zniszczony w czasie II wojny światowej, a w latach powojennych w dużej części rozebrany. Do dziś zachowały się tylko nieliczne jego elementy m.in. imponująca wieża bramna, ogrodzenie z dwiema bramami, oficyna administracyjna i kuchenna, czworaki, dom gorzelany oraz park.
Województwo: łódzkie
Gmina: Żytno