Czas powstania
okres średniowiecza
Wieś położona jest w malowniczym miejscu na Równinie Polickiej nad Zalewem Szczecińskim. Przebiega przez nią droga Police-Trzebież-Nowe Warpno zapewniająca wygodny dojazd. Od północy graniczy z łąkami zalewowymi i Zatoką Warnołęcką o brzegu usianym dzikimi plażami. Od południa wtula się w Puszczę Wkrzańską. Gospodarstwa agroturystyczne zapewniają gościnę, dlatego jest to doskonałe miejsce na rodzinne wczasy.
Interesującymi obiektami są ryglowy kościół zbudowany prawdopodobnie w XVIII w oraz ukryty w lesie stary cmentarz, świadek minionych dziejów. Kościół usytuowano na niewielkim wzgórzu usypanym na uboczu wsi pośród łąk. Do cmentarza prowadzi leśna droga, która prawdopodobnie wiodła do osady leżącej w obrębie niegdysiejszej gminy Wahrlang. Jej początek znajduje się za drugim domem patrząc od strony Brzózek. We wsi stoi także nadal wiele domów z przełomu XIX i XX w, co tworzy jej sielski klimat.
W okresie średniowiecza Warnołęka należała do klasztoru szczecińskich cysterek, które opiekowały się miejscowym kościołem. W 1535 r. stał się on filią parafii w Nowym Warpnie. W połowie XIX w. obszar warnołęski funkcjonował jako odrębna gmina. Był tu obwód policyjny oraz Urzędu Stanu Cywilnego. W skład gminy wchodziła sama wieś Wahrlang, leśniczówka Moorbrugge (obecne Mszczuje) oraz zapomniany dziś majątek Steinbringshoff i nieistniejąca już osada Friedrichshoff. Po tych czasach pozostały nagrobki i mauzolea na starym cmentarzu usytuowanym przy leśnej drodze. Dużo starszy cmentarz znajdował się na przykościelnym terenie, jednak nie pozostały po nim ślady. Jedyna znajdująca się tam mogiła pochodzi z czasów II wojny światowej.
Po zakończeniu wojny w 1945 r. niezniszczoną wieś zajęły wojska radzieckie. Następnie oddano ją polskiej administracji. Wkrótce pojawiły się pierwsze rodziny osadnicze przesiedlane tu ze wschodnich granic. Zajmowały się one głównie rolnictwem i leśnictwem, w obcych domach tworząc na nowo swoją ojczyznę.
