Zespół Kościoła Farnego w Leżajsku z pocz. XVII w. znajduje się przy ul. Rynek 35. Tworzą go: kościół, plebania, wikarówka oraz historyczne mury.
Parafia w Leżajsku została założona przez króla Władysława Jagiełłę w 1400 roku. Przez cztery wieki parafią tą opiekowali się księża z Zakonu Bożogrobców Miechowickich, czyli Zakonu Kanoników Regularnych Stróżów Bożego Grobu Jerozolimskiego (w Polsce zwanych najczęściej Miechowitami, Templariuszami lub Bożogrobcami). Budowę obecnego kościoła parafialnego pod wezwaniem Trójcy Świętej i Wszystkich Świętych zakończono w 1616 r. Zespół Kościoła Farnego obok funkcji religijnej, dzięki umocnieniom obronnym pełnił również ważne ogniwo w systemie fortyfikacyjnym Leżajska.
W prezbiterium kościoła znajduje się ołtarz główny wczesnobarokowy wykonany w 1643 r. przez Piechowicza (w kształcie łuku triumfalnego, wzorowany na ołtarzu głównym, który znajdował się w Katedrze na Wawelu w Krakowie). a obok – rzeźby i bogato zdobione stalle (stalle świadczą o tym, że był to kościół zakonny). W trakcie prac remontowych prowadzonych w 1999 r. pod prezbiterium odkryto dwie krypty pochówkowe ze szczątkami trumien po dawnych opiekunach i fundatorach parafii. Najprawdopodobniej do krypty prowadził tunel podziemny łączący kościół i plebanię. Świadczą o tym zachowane przejścia podziemne (w większości zasypane bądź zamurowane). Dalej ołtarze boczne, przy tęczy, barokowe z ok. 1700 r., przebudowane w XIX w. W ołtarzu po prawej stronie obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, który pierwotnie umieszczony był w drewnianym kościółku znajdującym się w miejscu obecnej Bazyliki Zwiastowania NMP. Obok kościoła za ogrodzeniem znajduje się plebania, wzniesiona w 1614 roku, rozbudowana w 1925 r. Pod częścią budynku – obszerne piwnice z podziemnymi tunelami, obecnie niedostępne. Według podań jeden z lochów miał prowadzić do podziemi kościoła i dworu starościńskiego, a drugi daleko poza miasto.
Kościół otaczają zachowane pierwotne mury obronne w części północnej, wschodniej i zachodniej, które pochodzą z 1616 r. natomiast od strony południowej znajduje się ogrodzenie z pocz. XX w.
