Czas powstania:
2016 rok
Opis cech fizycznych:
Wykonana z brązu postać kobiety na miotle na tle bloków skalnych. Na jednym z kamieni tablica przybliżająca historię uznanej za czarownicę Katarzyny Włodyczkowej.
Opis kontekstów historycznych:
Rzeźba autorstwa Jacka Kicińskiego przedstawia postać Katarzyny Włodyczkowej, żyjącej w XVIII wieku w Czeladzi. Kobieta ta została oskarżona o konszachty z diabłem i skazana na śmierć.
Włodyczkowa była podobnież kobietą majętną i religijną. Wdową posiadającą pięcioro dzieci. Jak podaje legenda potrafiła przepowiadać przyszłość. Czeladzianka jednak nie należała do niewiast zgodnych i uległych, kłóciła się z sąsiadami. Z jakiegoś powodu była skonfliktowana z ówczesnym landwójtem Czeladzi, Bartłomiejem Sojeckim i burmistrzem miasta Wojciechem Żądlińskim, którzy oskarżyli ją o rzucani uroków, wiarę w zabobony i czary.
Kobiecie oskarżonej o czary wytoczono proces i nie przedstawiając żadnych dowodów – skazano na śmierć przez ścięcie. Wyrok wykonano na czeladzkim rynku 10 listopada 1740 roku, a ciało kobiety spalono na wzgórzu zwanym Borzecha. Synowie Wojciech i Jakub odwołali się jednak od wyroku do sądu biskupiego, który po ponownym rozpatrzeniu sprawy nie dopatrzył się żadnych dowodów na czary. Kobieta została pośmiertnie uwolniona od stawianych jej zarzutów a osoby odpowiedzialne za jej śmierć poniosły karę płacąc wysoką grzywnę, odprawiając pokutę i zwracając niesłusznie zagrabiony majątek „czeladzkiej czarownicy” jej synom. Landwójta i burmistrza oraz czeladzkich radnych pozbawiono zajmowanych stanowisk.
Historię Katarzyny Włodyczkowej spisał Antoni Rączaszek, burmistrz Czeladzi w latach 20. XX w. Oparł on swą opowieść na aktach sądu biskupiego, przytaczając wiele szczegółów tej interesującej historii.
Dane identyfikacyjne:
województwo śląskie
Gmina Czeladź, Czeladź