Czas powstania – wzniesiony w latach 1927-1929
Opis cech fizycznych
Świątynia wybudowana według projektu architekta Stanisława Majerskiego, pod nadzorem budowniczego Franciszka Boratyńskiego.
Obiekt zbudowany został z cegły z dodatkiem kamienia. To świątynia trzynawowa, halowa, posiada krótkie prezbiterium zamknięte trójbocznie, z którego z lewej i prawej strony są umieszczone dwie symetryczne dobudówki – zakrystia i składzik. Przy nawie od frontu znajduje się wieża z dwiema kruchtami z lewej i prawej strony. Na zewnątrz świątynia opięta jest uskokowymi szkarpami. Elewacje boczne posiadają małe ryzality i są zwieńczone szczytami falistymi. Wieża jest częściowo wtopiona w fasadę kościoła i nakryta ostrosłupowym dachem hełmowym. Budowlę nakrywają dachy dwuspadowe i pulpitowe, na dachu znajduje się wieżyczka na sygnaturkę z latarnią. Wnętrze nakryte jest sklepieniami krzyżowymi opartymi na gurtach i podpartymi kwadratowymi filarami międzynawowymi. Nawa główna otwiera się do naw bocznych półkolistymi arkadami. Pierwotna polichromia wnętrza o charakterze figuralnym i ornamentalnym, została namalowana w 1945 roku przez artystę Stanisława Szmuca. Odnowiono ją za proboszczowania ks. Adama Ptaka.
Opis kontekstów historycznych
Szerzyński murowany obiekt to rzymskokatolicki kościół należący do parafii Szerzyny w diecezji tarnowskiej. Budowla została konsekrowana w 1929 roku przez tarnowskiego biskupa pomocniczego Edwarda Komara.
Wewnątrz kościoła znajduje się wiele cennych zabytków, które ocalały po pożarze poprzedniego kościoła parafialnego pw. Wszystkich Świętych, spalonego po zaprószeniu w nim ognia w 1933 roku. Drewniany kościół usytuowany był w centrum miejscowości, na tzw. Kościelisku.
Do mających dużą wartość historyczną i architektoniczną dzieł należą: chrzcielnica zwieńczona figurami Jezusa i Jana Chrzciciela nad rzeką Jordan, pokaźne obrazy przedstawiające żywoty świętych, jak też Stefana Uniatyckiego – jednego z właścicieli szerzyńskich dóbr, założyciela miasta Stefanowa. Świątynię zdobią także cenne cztery ołtarze boczne z rzeźbionymi figurami i obrazami przedstawiającymi postacie aniołów, oraz świętych, czy lichtarze ufundowane jako wota dziękczynne m.in. za otrzymane łaski. W centralnej nawie znajduje się największy ołtarz z zabytkowym obrazem Matki Bożej Różańcowej. W okresie Wielkiego Postu zasłania go równie cenny obraz z Ukrzyżowanym. Do innych zabytków będących we wspomnianym kościele należą też krucyfiksy z Ukrzyżowanym, rzeźbione figury świętych, ambona czy obraz Matki Bożej Szkaplerznej.
Od wschodniej strony kościoła, centralnie za ołtarzem głównym, znajduje się grób budowniczego kościoła ks. Jana Wszołka. Zdobi go jedna z ostatnich kamiennych figur z postacią św. Szczepana, ocalała po istniejącym do połowy XIX wieku ogrodzeniu dworu. Obiekt otoczony jest murowanym ogrodzeniem.
Szerzyński kościół był świadkiem wielu ważnych wydarzeń dla miejscowej ludności.
Województwo: Małopolskie
Gmina: Szerzyny
Bibliografia:
Tomkowicz Stanisław, „Inwentarz zabytków powiatu jasielskiego”, Kraków 2001,
Marcin W. Solarz, „W pasmie Liwocza i Brzanki”, Krosno 1998,
Relacja ustna ks. Adama Ptaka, proboszcza parafii w latach 1994-2015.
