W Warszawie jest kilka miejsc, w których znajdują się ciała ofiar mordów politycznych dokonywanych przez powojenne władze komunistyczne. Służew jest jednym z nich.
W latach 1944-1956 na łące przy pobliskim cmentarzu (ul. Wałbrzyska), w kwaterze Ł na cmentarzu Powązki Wojskowe oraz przy kościele św. Katarzyny na Służewiu do dołów śmierci wrzucano ciała osób zamordowanych w aresztach Urzędu Bezpieczeństwa (UB). Pomnik w formie krzyża otoczonego głazami z imitacją rozerwanych krat więziennych upamiętnia ofiary tych mordów politycznych. Szacuje się, że w tym miejscu to około dwóch tysięcy ciał. Pomysłodawcą budowy pomnika był ksiądz Józef Maj, a projekt wykonał Maciej Szańkowski we współpracy z Sławomirem Korzeniowskim. Fundatorem monumentu była parafia św. Katarzyny, Społeczno-Kościelny Komitet Uczczenia Ofiar Terroru Władzy z lat 1944-1956, Urząd m.st. Warszawy oraz Wojsko Polskie.
Pomnik odsłonięto w 1993 r. Składa się z wysokiego krzyża, rozrzuconych głazów oraz fragmentu rozerwanej kraty z brązu stanowiącej symbol odzyskanej wolności. Forma jest nieprzypadkowa, bo miejscowa ludność kładła kamienie w miejscach tajnych pochówków, aby zaznaczyć miejsce dokonywanej zbrodni. W głazie pełniącym funkcję ołtarza wmurowano urnę z prochami, a w mur otaczający monument 400 plakiet wyobrażających łuski pocisków z nazwami miejsc kaźni z całej Polski. Przy krzyżu znajduje się głaz z napisem: „…Przechodniu, pochyl czoło, wstrzymaj krok na chwilę. Tu każda grudka ziemi krwią męczeńską broczy. To jest Służewiec, to nasze Termopile […]”.
Adres: ul. Fosa 17.
