Pianista, uznawany za jednego z najwybitniejszych w XX w. i Łodzianin z urodzenia.
Jako kilkulatek wyróżniał się niezwykłą pamięcią muzyczną i doskonałym słuchem. Naukę gry na fortepianie rozpoczął u Adolfa Prechnera w Łodzi, gdzie w 1894 r. wystąpił publicznie jako „cudowne dziecko”, grając utwory Mozarta, Schuberta i Mendelssohna. Rubinstein debiutował w 1900 r. w Berlinie, wykonując utwory Mozarta, Saint-Saënsa, Schumana i Chopina. Lata 30. XX w. były przełomowe dla jego kariery, zwłaszcza tournée po Stanach Zjednoczonych (1937-1938). Krytycy okrzyknęli go wówczas jednym z największych pianistów i najlepszym interpretatorem muzyki Chopina i Brahmsa. W czasie II wojny światowej stracił niemal całą rodzinę. W 1946 r. przyjął obywatelstwo amerykańskie, jednak nie zapomniał o Polsce. O rodzinnym mieście mówił: „Łódź zawsze kosztuje mnie, w sensie artystycznym, chyba najwięcej wysiłku. Tu się urodziłem, tu są moi ludzie, jestem im coś winien”. Ostatni koncert w Polsce Artur Rubinstein zagrał w 1975 r. w Filharmonii Łódzkiej. I to właśnie w jego rodzinnym mieście można zobaczyć największą ekspozycję pamiątek po artyście (Muzeum Miasta Łodzi), kolorowy mural (ul. Traugutta róg ul. Sienkiewicza) czy pomnik przy ul. Piotrkowskiej, odsłonięty w 2000 r. w ramach Galerii Wielkich Łodzian.
Odlana z brązu figura, autorstwa Marcela Szytenchelma, przedstawia Artura Rubinsteina siedzącego we fraku przy fortepianie, z dłońmi na klawiaturze. Podniesiona klapa instrumentu przypomina ptasie skrzydło. Pomnik ustawiono przed domem, w którym kiedyś mieszkał pianista.
Adres: ul. Piotrkowska 78.
