Czas powstania: XIV w.
Opis kontekstów historycznych:
Wieś Niegowa położona jest w północnej części województwa śląskiego, na północny-wschód od Myszkowa, przy drodze biegnącej z Żarek do Lelowa. Sama miejscowość ma średniowieczny rodowód. Pierwsze zapiski, które o niej wspominają pochodzą z 1306 roku informując, że była wtedy własnością niejakiego Imbrama. Autor zapisu wspomina o splądrowaniu miejscowości podczas prowadzonych walk, ale również o istnieniu kościoła. Dwadzieścia lat później, bo w 1325 roku Niegowa wymieniana jest jako siedziba parafii w dekanacie irządzkim. Kościół w Niegowie należy do najstarszych w okolicy, początki parafii sięgają prawdopodobnie połowy XIII w. W 1325 roku parafia obejmowała wsie: Niegowa, Bobolice, Mzurów, Moczydło, Mirów, Ogorzelnik, Tomiszowice. W pobliskich miejscowościach Mirów i Bobolice znajdowały się prywatne zamki obronne. Obecnie w skład parafii wchodzi 14 miejscowości: Antolka, Bobolice, Brzeziny, Hucisko, Łutowiec, Mirów, Moczydło, Mzurów, Niegowa, Niegówka, Ogorzelnik, Postaszowice i Tomiszowice.
fot. fotopolska.eu-Tomasz Górny
W swojej historii miejscowość miała wielu właścicieli. Pierwszym wymienianym właścicielem w roku 1394 był Andrzej z Bobolic. Kolejnym w roku 1475 jest Jakub Trzaska herbu Trzaski. Pod koniec XIV w. właścicielem Niegowej był Andrzej Węgier z Bobolic. Kolejno w XV w. rodzina Krezów, a w połowie XVI w. wieś należała do Chodakowskich. W roku 1690 r. właścicielem Niegowy był starosta wieluński i radomski Kazimierz z Kurozwęk Poraj Męciński. Po nim Jan Franciszek Rutkowski. Pod koniec XVIII w. Niegowa przechodzi w ręce Adama z Kurozwęk Męcińskiego kasztelana spycimierskiego i starosty bodaczowskiego.
Opis cech fizycznych:
Kościół p.w. św. Mikołaja BW usytuowany jest na okolicznym wzgórzu, w zachodniej części miejscowości. Świątynia jest murowana z wapiennego kamienia tak charakterystycznego dla okolicy. Świątynia jest kościołem jednonawowym z zewnętrznymi cechami romańskim i gotyckich, wyposażeniem barokowym i rokokowym.
Przyjmuje się, że jego fundacja nastąpiła z początkiem XIV w. Konsekracja miała miejsce po kolejnej przebudowie w drugiej połowie XVII w. Kościół posiada węższe od nawy Prezbiterium świątyni jest węższe od nawy i zakończone absydą. Kościelne mury wzmacniają charakterystyczne skarpy przyporowe. Kościół wyposażony jest w czworoboczną wieżę. Dach kościoła pokryty jest blachą miedzianą. Obecnie ściany zewnętrzne są otynkowane.
We wnętrzu za prezbiterium znajduje się zabytkowy ogrójec. Wystrój kościoła wyposażony w trzy ołtarze, główny z obrazem Matki Bożej z Dzieciątkiem i św. Mikołaja oraz boczne św. Antoniego i Matki Bożej. Ołtarz główny jest drewniany polichromowany i częściowo złocony. Posiada wystrój w stylu późnobarokowym, część centralną stanowi gotycki obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem. Po jego bokach znajdują się drewniane polichromowane rzeźby św. Piotra i św. Pawła z XVIII wieku. Urządzony w stylu rokoko i polichromowany chór pochodzi z XVIII wieku.
Nawa, wieża, obecna zakrystia, południowa kruchta zostały dobudowane później, prawdopodobnie w XVI w.
Województwo: śląskie
Gmina: Niegowa, powiat myszkowski
Lokalizacja w terenie: ul. Szkolna 31