Zabytkowy dwór w Turzynie    

    Podobne obiekty, wydarzenia

    Kaplica trzech osób w Zagaciu

    Czas powstania: 1895 Opis cech fizycznych: Kaplica zadaszona w barwach...

    Kościół śś. Piotra i Pawła w Bolechowicach

    Czas powstania: pierwotny kościół istniał już w latach 1325-1327 Opis...

    Pałac Radziwiłłów w Balicach

    Czas powstania: obecny pałac jest wynikiem przebudowy w latach...

    Figura św. Jana Nepomucena w Aleksandrowicach

    Czas powstania: 1755 Opis cech fizycznych: Figura przydrożna św. Jana...

    Kaplica Jerozolimska w Przegini Narodowej

    Czas powstania: 1990-1991 Opis cech fizycznych: W pięknej, leśnej scenerii...

    Udostępnij

    Opis cech fizycznych wprowadzonego Gminnego Cudu Regionu

    Zespół dworski w Turzynie  został wpisany do rejestru zabytków byłego woj. katowickiego pod nr 236/78 z datą 14 października 1972 roku oraz nr 798/72 z tą samą datą. W skład zespołu wchodzi dwór z 1 poł. XIX wieku oraz park z 2 poł. XIX wieku (wpisany do rejestru 18 grudnia 1957 pod nr rej. 671)

    Bryła budynku jest wzniesiona na rzucie prostokąta. Jest to budynek parterowy, murowany z palonej cegły, otynkowany, z wysokim dwuspadowym dachem z naczółkami. Strop jest drewniany, dach również drewniany, jętkowy. Jest to jedyny dwór w okolicy, w którym wysokość dachu stanowi dwie i pół wysokości całego budynku. Nie jest podpiwniczony. Elewacja frontowa (wschodnia) jest siedmioosiowa z obszernym gankiem na osi budynku. Dach ganku jest wzniesiony na niskim nadsłupiu i sześciu kolumnach. Szczyt ganku zamyka tympanon. Budynek dworu został usytuowany w najwyższym miejscu w parku. Park zajmuje obszar 2,78 ha o nieregularnym kształcie. Jest on oddzielony wąskim pasem łąki od przebiegającego obok koryta rzeki Białki. Na jego obszarze występowało 20 gatunków drzew, m.in. jesion wyniosły, klon zwyczajny, topola kanadyjska, dąb szypułkowy, orzech włoski i robinia akacjowa. Najstarsze z nich liczą obecnie około 150 lat. W warstwie krzewów dominowały: śnieguliczka biała, orzech laskowy i malina właściwa. Poza tymi krzewami w parku okalającym dwór w Turzynie rosły również: jaśminowiec wonny, karagana syberyjska, kruszyna pospolita, dereń jadalny i wierzba szara.

    Opis kontekstów historycznych

    Turzyn w XVI wieku był własnością rodziny Otwinowskich, a następnie Zwierkowskich. W 1870 roku właścicielem majątku staje się Adolf Ludwik Schütz i swoją racjonalnie prowadzoną gospodarką doprowadza do powstania i rozkwitu zespołu dworsko – parkowego, który później, po ślubie Zofii Schütz z Adolfem Kozłowskim staje się, po jej śmierci w 1928 roku własnością rodziny Kozłowskich. W 1943 r. w Turzynie urodził się Adam Kozłowski, malarz, doktor teologii, zakonnik, opat Benedyktynów w Tyńcu pod Krakowem. W latach sześćdziesiątych XX wieku parterowy dwór został odnowiony i stał się siedzibą szkoły powszechnej. Od 2007 roku dwór znajduje się w rękach prywatnych i został odrestaurowany.

    Dane identyfikacyjne

    Województwo:          śląskie                                                        

    Gmina:       Lelów