Rynek na Starym Mielcu

    Podobne obiekty, wydarzenia

    Kaplica trzech osób w Zagaciu

    Czas powstania: 1895 Opis cech fizycznych: Kaplica zadaszona w barwach...

    Kościół śś. Piotra i Pawła w Bolechowicach

    Czas powstania: pierwotny kościół istniał już w latach 1325-1327 Opis...

    Pałac Radziwiłłów w Balicach

    Czas powstania: obecny pałac jest wynikiem przebudowy w latach...

    Figura św. Jana Nepomucena w Aleksandrowicach

    Czas powstania: 1755 Opis cech fizycznych: Figura przydrożna św. Jana...

    Kaplica Jerozolimska w Przegini Narodowej

    Czas powstania: 1990-1991 Opis cech fizycznych: W pięknej, leśnej scenerii...

    Udostępnij

    XV w.

    Wzorem miast budowanych od XII i XIII wieku w Europie zachodniej i środkowej mielecki Rynek powstał jako centrum pierwszej zabudowy miasta, założonego przez Jana i Bernardyna Mieleckich 18 XI 1470 roku, na planie prostokąta o wymiarach 100 m x 87 m, z ulicami prowadzącymi w różnych kierunkach. Od początku funkcjonowania Rynek spełniał klasyczną rolę centrum życia gospodarczego i społecznego.

    Odnowiony w 2011 roku Rynek jest dziś ulubionym miejscem wypoczynkowym mielczan oraz gości. Wśród zgiełku dnia w otoczeniu zabytkowych kamienic, alejek i zieleni można posiedzieć, wysłuchać historii miasta przy pomniku gryfa lub pooglądać spektakl fontanny .

    W 1900 r. wielki pożar centralnej części Mielca strawił zdecydowaną większość drewnianych domów, m.in. zabudowę podcieniową przy Rynku. W 1901 r. uchwałą Wydziału Powiatowego postanowiono, że w Rynku i śródmieściu mogą być budowane domy murowane, a do tego w rynku wyłącznie piętrowe. Funkcję głównego targowiska miasta zachował Rynek do lat 30. XX w. Setki lat handlowano na nim zwierzętami i żywnością, często z wozów, przy których stały konie. Potwierdzają to fotografie z różnych lat.

    W lipcu 1938 r. na zlecenie burmistrza Franciszka Kazany, bez uzgodnienia z Radą Miejską, handel z Rynku został przeniesiony na obrzeża śródmieścia. Teren uporządkowano, a po jego przekątnej zbudowano chodniki oraz zasadzono drzewka i kwiaty.

    W okresie okupacji hitlerowskiej Rynek otrzymał nazwę „Victoria Platz”. Po II wojnie światowej Armia Radziecka urządziła w jego wschodniej części cmentarz swoich żołnierzy poległych o wyzwolenie Mielca w sierpniu 1944 r. W 1948 r. zwłoki żołnierzy przeniesiono na specjalny cmentarz Żołnierzy Radzieckich przy ul. Wolności.

    Rynek, w tym samym roku nazwany placem gen. Karola Świerczewskiego, systematycznie zadrzewiano i ukwiecano, pozostawiając drogę po przekątnej oraz dojazd do wszystkich pierzei. Od 1961 r., po umieszczeniu przystanków MKS (miejskich i podmiejskich), stawał się coraz bardziej ruchliwy. Natężenie ruchu kołowego rosło z roku na rok, bowiem przekątna placu pozostawała częścią jedynej trasy tranzytowej przez Mielec zachodu. W 1990 r. przywrócono nazwę Rynek. Równocześnie w latach 90. Rynek wypiękniał, bowiem niemal wszystkie domy stojące wokół niego otrzymały nowe elewacje, a na ulicy wzdłuż wszystkich pierzei położono w 1995 roku nową nawierzchnię asfaltową i chodniki z kostki brukowej.

    Województwo: podkarpackie

    Gmina: Mielec