Kościół parafialny Niepokalanego Serca NMP (dawny ewangelicki). Pierwotny kościół zniszczony przez husytów na pocz. XV w., odbudowany został przejęty przez protestantów. Kolejna odbudowa nastąpiła po zniszczeniach wojny 30. letniej, w 1663 r. dodano barokową drewniana dzwonnicę – wieżę z barokowym hełmem; na przełomie XVII i XVIII w. kościół zyskał bogaty wystrój. W 1828 r. z powodu złego stanu technicznego budowlę rozebrano i zbudowano od nowa w 1878 r. według projektu mistrza budowlanego Krause ze Strupiny.
Kościół nawiązuje formą do świątyni starochrześcijańskiej, z elementami neoromańskimi, z czytelnymi wpływami K. F.Schinkla (odkryty drewniany strop, wieża) i motywami neogotyckimi. We wnętrzu w ścianie zachodniej wmurowane liczne kartusze i epitafia rodów szlacheckich- kolatorów kościoła oraz nagrobki późnorenesansowe z XVII w., przeniesione z rozebranej budowli.
![](http://cudaregionu.fundacja-hereditas.pl/wp-content/uploads/2021/12/20626985_1065636816903311_700508233742616920_o-576x1024.jpg)
![](http://cudaregionu.fundacja-hereditas.pl/wp-content/uploads/2021/12/260727667_2452442434889402_8834974665308840459_n-1024x768.jpg)
![](http://cudaregionu.fundacja-hereditas.pl/wp-content/uploads/2021/12/241133566_2375048169295496_5320371050471979634_n.jpg)