Czas powstania
Kościół śś. Piotra i Pawła w Borzykowej został wybudowany w XIX wieku. Prace budowlane rozpoczęto w 1844 r. Świątynię konsekrowano w roku 1881.
Opis cech fizycznych wprowadzonego Gminnego Cudu Regionu
Dziewiętnastowieczny kościół śś. Piotra i Pawła jest bezstylowy, orientowany i jednonawowy. Posiada wieloboczne prezbiterium. Od zachodu przylega do świątyni wieża. W świątyni znajdują się pochodzące z XVIII/XIX wieku ołtarze. Przepiękny, zabytkowy dzwon pochodzi z XVI wieku.
Opis kontekstów historycznych
Parafia w Borzykowej istniała już w początkach XII wieku. Z tego czasu pochodzi bowiem znajdująca się w kościele kamienna chrzcielnica (1105 r). Sama miejscowość istniała jeszcze przed przyjęciem chrześcijaństwa. Wiadomo również, że Borzykowa w XII wieku była wsią królewską a w XIII wieku szlachecką, gniazdem rodowym Borzykowskich herbu Abdank. W tym czasie osada rozwijała się bardzo dobrze, a parafia w 1211 roku liczyła prawie 900 osób i pod względem liczebności wiernych zajmowała drugie miejsce w Polsce. To właśnie w tej miejscowości, w dniach 29-30 lipca 1210 roku, odbył się synod prowincjonalny biskupów i książąt polskich. Przewodniczył jemu arcybiskup gnieźnieński Henryk Kietlicz. W spotkaniu uczestniczyli min. biskup krakowski Wincenty Kadłubek oraz książęta: Leszek Biały, Konrad Mazowiecki, Henryk Brodaty, Władysław Odonic. Podczas synodu nadano Kościołowi katolickiemu tzw. przywilej borzykowski oraz potwierdzono prawo Leszka Białego do utrzymania tronu krakowskiego (przywilej ten został zatwierdzony bullą papieża 1211, potwierdzony i rozszerzony w Wolborzu 1215). O tych wydarzeniach przypomina tablica znajdująca się na fasadzie budynku kościoła.
Pierwszy, drewniany kościół w Borzykowej został rozebrany na początku XV wieku. W tym samym miejscu wybudowano drugi kościół, również drewniany, pw. Św. Piotra Apostoła. Silne wiatry zniszczyły go w 1822 roku.
Istniejący do dzisiaj kościół śś. Piotra i Pawła został wybudowany staraniem księdza Wojciecha Kopczyńskiego. Prace nad jego budową rozpoczęto w 1844 r. a zakończono ponad czterdzieści lat później, w 1885 r. W tym czasie kościół konsekrowano, dokładnie 11 września 1881 roku. Poświęcenia dokonał biskup Wincenty Chościak-Popiel. W świątyni znajdują się relikwie błogosławionego Wincentego Kadłubka, sprowadzone tu 19 grudnia 1981 roku.
Województwo: łódzkie
Gmina: Żytno