Plebania w Lipkowie to dwór zbudowany w 1792 roku przez Jakuba Paschalisa Jakubowicza.
Ten Ormianin przybył do Polski w latach 60. XVIII wieku z Tokatu w Anatolii. Osiadł w Warszawie, gdzie prowadził sklep z towarami orientalnymi. Sprzedawał w nim także pasy kontuszowe, które wyrabiano w Krakowie i we Francji (według przesłanych z Polski wzorów). Jakubowicz, niezadowolony z jakości pasów produkowanych we Francji, zerwał współpracę i najpierw założył manufakturę w Warszawie, a w 1790 roku rozpoczął produkcję w Lipkowie pod Warszawą, w majątku kupionym od marszałka wielkiego koronnego Michała Mniszcha.
Dwór zaprojektował Hilary Szpilowski. Jest to budowla parterowa, nakryta dachem mansardowym. Wejście znajduje się pomiędzy czterema półkolumnami. W okresie międzywojennym do budynku dobudowano kolumnowy portyk – zlikwidowano go po II wojnie.
Po śmierci Paschalisa Jakubowicza, w 1816 lub 1817 roku dwór odziedziczył jego syn Marek Józef Paschalis. Potem Lipków często zmieniał właścicieli – należał m.in. do rodzin Miecznikowskich, Worowskich, Młodzianowskich i od 1880 roku do Kazimierza Szetkiewicza, teścia Henryka Sienkiewicza, pierwowzoru pana Zagłoby z „Trylogii”. Ostatnim przedwojennym właścicielem dworu był Jerzy Suwalda.
W czasie II wojny światowej dwór zajęli Niemcy. Po II wojnie majątek znacjonalizowano. We dworze zamieszkali pracownicy PGR. W 1948 roku dwór spłonął. W 1956 roku parafia św. Rocha w Lipkowie rozpoczęła starania o uzyskanie spalonego dworu z przeznaczeniem na plebanię. Otrzymała ją rok później. Dwór został odbudowany. Pomieścił plebanię i niewielkie muzeum historii Lipkowa oraz jego związków z Henrykiem Sienkiewiczem (dziś nie
działające).
Dwór otoczony jest krajobrazowym parkiem, założonym w końcu XVIII w. przez Jakubowiczów, do dziś można podziwiać okazy starych dębów, grabów, lip i kasztanów.
