Czas powstania
Budowę kościoła parafialnego pod wezwaniem św. Małgorzaty rozpoczęto prawdopodobnie przez Zbyluta z Gołańczy w drugiej połowie XIV wieku.
Opis cech fizycznych wprowadzonego Gminnego Cudu Regionu
Świątynia usytuowana na zachód od dworu, pierwotnie reprezentowała styl gotycki, jednak uległy one zatarciu. Murowany z kamienia, przybudówki ceglane. Zbudowany na planie wydłużonego prostokąta, trójnawowy z wnętrzem przebudowanym w stylu neogotyckim. Wnętrze korpusu rozdzielone w 1891 roku ośmioma neogotyckimi kolumnami. W nawie głównej kościół jest nakryty pozornym sklepieniem kolebkowym, w nawach bocznych stropem płaskim. Na zewnątrz opięty w narożach i połowie ściany północnej trójskokowymi szkarpami. Zakrystia i kruchta dobudowana lub przebudowana w XVIII wieku. Mogło to nastąpić w czasie wojny północnej 1700-1721. Jak podają wizytacje z roku 1710-1711 kościół uległ pożarowi, a okazałe zabudowania parafialne zostały zniszczone przez Szwedów. Z okresu odbudowy pochodzi wyposażenie i wystrój kościoła wykonany w stylu barokowym. Ołtarz główny przedstawia obraz Matki Bożej Różańcowej z Dzieciątkiem, w obramowaniu znajduje się kilka plakietek wotywnych. W górnej kondygnacji znajduje się św. Mikołaj. Ołtarz zdobią rzeźby św. Pawła, św. Antoniego z Dzieciątkiem oraz dwa anioły. Dwa ołtarze boczne, późnobarokowe św. Walentego i Jezusa Ukrzyżowanego.
W kościele znajduje się monstrancja, przypuszczalnie wykonana w Toruniu. Trzy kielichy: pierwszy z końca XVI wieku, pozostałe z XVII wieku, na jednym znajdują się grawerowane inicjały, prawdopodobnie fundatora i data 1731. Z 1650 roku pochodzi srebrny pacyfikał wykonany przez Marcina, złotnika biskupów kujawskich. Ofiarowany przez proboszcza i dziekana ciechocińskiego Kaniewskiego.
Opis kontekstów historycznych
Z niezachowanego uposażenia wymieniana jest mosiężna puszka pochodząca z 1609 roku. Jej funkcja miała związek z wprowadzeniem reformy trydenckiej. W przeprowadzonych w 1888 roku wizytacjach zachowały się informacje o 5 srebrnych relikwiarzach. Przypuszcza się, że wśród nich znajdował się pacyfikał pochodzący sprzed 1609 roku. Znajdowała się na nim inskrypcja mówiąca o 11 tys. męczenników oraz świętych: Damiana, Kosmy i Stanisława. Z tej samej wizytacji dowiadujemy się o decyzji przelania mniejszego dzwonu, na którym znajdowała się inskrypcja dotacyjna: 1740.