Czas życia
Antoni Romuald Jałbrzykowski żył w latach 1902-1940.
Opis cech fizycznych Gminnego Cudu Regionu
Ksiądz proboszcz Romuald Jałbrzykowski urodził się 7 lutego 1902 roku w miejscowości Łętowo- Dąb w parafii Kołaki w powiecie łomżyńskim w rodzinie Wincentego i Heleny z Supińskich. Jałbrzykowski był proboszczem w bakałarzewskiej parafii.
Pośmiertnie księdza odznaczono w roku 1941 Krzyżem Walecznych.
Opis kontekstów historycznych
Do Bakałarzewa ks. Jałbrzykowski przybył w roku 1935. Głównym zadaniem stojącym przed ks. Jałbrzykowskim stało się dokończenie budowy nowego,
murowanego kościoła. Pracy tej poświęcił się niemal całkowicie.
14 czerwca 1936 roku bakałarzewska świątynia została uroczyście poświęcona, a rok później oficjalnie konsekrowana.
Dzięki staraniom ks. Jałbrzykowskiego w Bakałarzewie powołano do życia Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Żeńskiej i Męskiej, powstała również Straż Honorowa Serca Jezusowego, reaktywowano tzw. „Żywy Różaniec”. Kapłan zajął się także opracowaniem Kroniki Parafii Bakałarzewo. Ks. Jałbrzykowski nie ograniczał swojej posługi kapłańskiej jedynie do spraw związanych z życiem religijnym parafii. Był znany z płomiennych, antynazistowskich kazań wygłaszanych z ambony. Powołał przy bakałarzewskiej parafii tzw. Komitet Obchodów Święta Morza. 29 czerwca 1939 roku kapłan zorganizował w miasteczku wielką antyniemiecką manifestację, która nie uszła uwadze Niemców.
W początkach listopada 1939 roku ksiądz został aresztowany. W czasie przesłuchania zarzucono Jałbrzykowskiemu nawoływanie parafian z Bakałarzewa do mordowania Niemców. Ponownie aresztowany w drugiej połowie listopada, początkowo był przetrzymywany w Starym Folwarku, a następnie trafił do więzienia w Suwałkach. Tu urywa się ślad po ks. Antonim Romualdzie Jałbrzykowskim, który został rozstrzelany najprawdopodobniej w lesie w pobliżu miejscowości Krzywe w styczniu lub lutym 1940 roku.