Wczesnośredniowieczne grodzisko położone jest na zachód od wsi. Było ono poddawane badaniom archeologicznym już w okresie międzywojennym, później zaś pojawili się tutaj polscy archeolodzy. Grodzisko otoczone jest wałami, a jego powierzchnia wynosi ponad 1,5 ha, co powoduje, że jest to jedno z największych grodzisk na Pomorzu.
Jest ono jednak wyjątkowe również z innego powodu. Oto bowiem bezpośrednio na wschód od wałów znajdują się kurhany. Jest to o tyle zaskakujące, gdyż w tym okresie nekropolie lokowano raczej w oddaleniu od osad. Zwykle umiejscowiono je za jakąś rzeczką lub strumykiem – miały one być symboliczną granicą pomiędzy światem żywych i umarłych. Może więc grodzisko miało inną, łączącą się ze strefą sakralną, funkcję niż się dotychczas wydaje…?