W dawnej rezydencji Izraela Poznańskiego, jednego z najzamożniejszych fabrykantów XIX w., prezentowana jest historia Łodzi i jej znanych mieszkańców.
Muzeum powstało w 1975 r. w jednym z najbardziej okazałych łódzkich budynków. W zabytkowych wnętrzach odbywają się koncerty, organizowane są wernisaże, bale i bankiety. Dawny pałac Izraela Poznańskiego, ze względu na wielkość i wystawne dekoracje, zwany był „łódzkim Luwrem” i do dziś stanowi jeden z charakterystycznych punktów Łodzi. Odwiedzający mogą zobaczyć ekspozycją wnętrz fabrykanckich z przełomu XIX i XX w. oraz wystawą prezentującą dzieje Łodzi przemysłowej, przybliżająca fenomen rozwoju miasta, gdy w ciągu zaledwie kilkudziesięciu lat awansowało z szeregu małych, lokalnych ośrodków miejskich o charakterze rzemieślniczo-rolniczym do grona wielkich metropolii europejskich. Przygotowano także wyjątkowe pokazy monograficzne – zaaranżowano saloniki, w których zgromadzono pamiątki związane z zasłużonymi mieszkańcami, takimi jak: Artur Rubinstein, Julian Tuwim, Karl Dedecius oraz Marek Edelman.
W podziemiach pałacu prezentowana jest wystawa stała o wielokulturowej Łodzi sprzed 1939 r. „Na wspólnym podwórku” przywołuje rzeczywistość, której już nie ma, bo została unicestwiona przez II wojnę światową. Zwiedzający odwiedzają gabinet carskiego urzędnika, poznają łódzkie świątynie i synagogi, a po drodze spotykają fabrykanta, zaglądają do pracowni grawera i sklepu modystki, by przez bramę wejść na typowe miejskie podwórze, z którego udają się do mieszkań łódzkich rodzin. Obrazu codziennego życia dopełnia wizyta w lokalu zabytkowego magla, a także kawiarence zwaną dawniej w Łodzi cukiernią, gdzie rozbrzmiewają dźwięki piosenek z międzywojnia.
Budynek muzeum sąsiaduje ze zrewitalizowanym kompleksem fabrycznym, czyli dzisiejszym centrum handlowym Manufaktura. W przypałacowym ogrodzie współcześni łódzcy artyści prezentują rzeźby plenerowe w ramach Alei Rzeźby.
Adres: ul. Ogrodowa 15.
