Czas powstania
XVIII w.
Opis cech fizycznych wprowadzonego Gminnego Cudu Regionu
Dwór w Białej Wielkiej to dwukondygnacyjna budowla w stylu klasycystycznym, z bocznymi ryzalitami i centralnym wejściem. W tym samym czasie powstał wokół dworu piękny park dworski, a w nim stanęła gorzelnia, młyn oraz tartak i stawy hodowlane.
Opis kontekstów historycznych
Klasycystyczny pałac w Białej Wielkiej wybudowany został w XVIII w.
Mieszkał tu Ignacy Zwierkowski, były konfederat barski. Jego syn Walenty, żołnierz napoleoński po klęsce swojego wodza również zamieszkał w Białej Wielkiej. W 1852 r. pałac nabył Adolf Ludwik Schuetz, przybyły z Saksonii. Podczas powstania styczniowego niedaleko dworu w Białej Wielkiej rozegrała się walka z wojskami rosyjskimi. Po II wojnie światowej majątek znacjonalizowano, a w pałacu w Białej powstała szkoła podstawowa i przedszkole Od 2001 roku pozostaje w rękach prywatnych. Obiekt jest częścią zespołu pałacowego, w skład którego wchodzi także park, w którym znajduje się staw oraz m.in. platan, tulipanowiec.
Niedaleko zespołu dworskiego stoi kapliczka Św. Anny z przełomu XIX i XX wieku.
Przed pałacem znajduje się tablica upamiętniająca Walentego Zwierkowskiego. Napis brzmi „BIAŁA WIELKA; DOBRA WALENTEGO ZWIERKOWSKIEGO;W LATACH 1815-1832 WÓJTA BIAŁEJ WIELKIEJ; RADCY POWIATU LELOWSKIEGO;POSŁA NA SEJM 1825R. I 1830R”.
Dane identyfikacyjne
Województwo: śląskie
Gmina: Lelów