„Nosiwódka”  

Czas powstania

2006 r.

Opis cech fizycznych wprowadzonego Gminnego Cudu Regionu

W centrum Złotego Potoku, tuż obok zabytkowej studni, znajduje się spiżowa figura dziewczyny niosącej wodę, w dwóch cebrzykach. Popularnie nazywana jest ona Nosiwódką i nawiązuje do historycznej nazwy „Potok”, w pełni oddając specyfikę tego miejsca.

 Opis kontekstów historycznych
W 2006 r. władze gminy postanowiły uatrakcyjnić dawny rynek i ozdobić go dziełem znanego częstochowskiego rzeźbiarza Macieja Swodczyka.

Postać wiąże się z wieloma legendami. Jedna z nich opowiada o drwalu i jego córce. Dawno temu tereny dzisiejszego Złotego Potoku niemal w całości pokrywały piaski, przez które przebijały się wapienne skały. Jedynie w okolicach rzeki rósł piękny las. Na skraju Złotego Potoku, w chacie mieszkał drwal i jego córka. Był pracowity i kochał swą córkę ogromnie, a ona, kiedy dorosła pomagała jemu. Któregoś dnia dziewczyna jak zwykle poszła po wodę do rzeczki by nabrać wody do cebrzyków i wrócić do chaty. Nabrała wodę z dwóch znajomych źródeł. Woda z jednego źródełka do lewego cebrzyka, z drugiego do prawego i poszła tą samą drogą z powrotem.

      Dane identyfikacyjne

Województwo: śląskie
Gmina: Janów