Czas powstania Gminnego Cudu Regionu
Początek XVIII w. Budowę murowanego kościoła rozpoczęto w roku 1734.
Opis cech fizycznych Gminnego Cudu Regionu
Kościół ma formę orientowanej świątyni bazylikowej. Jest to budowla trójnawowa,
z prezbiterium zakończonym półkolistą apsydą, na zewnątrz na planie wieloboku. Dwie nawy boczne są węższe i o połowę niższe od nawy głównej. W każdej z naw, zarówno bocznych, jak i głównej, znajduje się rząd okien wypełnionych witrażami. Kościół pokryty jest dwuspadowym dachem, a nad całością góruje wieża, wkomponowana w fasadę nawy głównej i zwieńczona barokowym hełmem.
fot. Bartosz Gawlik, 2024 r.
Opis kontekstów historycznych Gminnego Cudu Regionu
Kościół w Chruszczobrodzie ma długą historię, sięgającą średniowiecza, a jego obecna forma jest efektem licznych rozbudów i przebudów przeprowadzonych na przestrzeni wieków. Pierwotnie w tym miejscu stał mały, drewniany kościół, który pełnił funkcję modlitewną dla lokalnej społeczności. Pierwsza świątynia powstała około 1459 roku, a dokładnie 9 maja tego samego roku biskup krakowski Tomasz Strzempiński erygował parafię w Chruszczobrodzie. Konsekracja kościoła pw. Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny, św. Stanisława Błogosławionego Męczennika oraz św. Bernardyna miała miejsce siedem lat później. Wraz z rozwojem wsi pojawiła się potrzeba budowy nowej, większej świątyni.
Budowę murowanego kościoła rozpoczęto w 1734 roku. W kolejnych latach, w wyniku dalszych zmian, kościół został rozbudowany o dwie nawy boczne. W bryle świątyni można dostrzec cechy barokowe, choć liczne przebudowy z lat 1894–1915 w znacznym stopniu zmieniły pierwotny wystrój.
fot. Bartosz Gawlik, 2024 r.
Obecnie kościół, który początkowo był barokowy, ma formę świątyni bazylikowej, orientowanej i trójnawowej, z prezbiterium zakończonym apsydą na planie wieloboku. Nawy boczne, dobudowane pod koniec XIX wieku, są niższe od nawy głównej i posiadają okna wypełnione witrażami. Nawa główna ma okna zamknięte łukiem, także z witrażami. Kościół pokryty jest dwuspadowym dachem, a nad całością góruje wieża zwieńczona barokowym hełmem.
We wnętrzu szczególną uwagę przyciągają barokowe elementy wyposażenia. Warto wymienić m.in. ołtarz główny z wizerunkiem Matki Boskiej i św. Anny z przełomu XV i XVI wieku, a także boczne ołtarze z przedstawieniami Chrystusa Ukrzyżowanego oraz
św. Antoniego z Padwy. Interesujący jest również ludowo-barokowy krucyfiks.
fot. Bartosz Gawlik, 2024 r.
Ważnym zabytkiem piśmiennictwa znajdującym się na tutejszej parafii jest Iura Ecclesiae Parochialis Chroscobrodensis, datowany na 1664 rok. W tym bogato zdobionym rękopisie znajduje się herb Radwan, dwa orły na kartach tytułowych oraz inicjały IP CSSO PCH, które odnoszą się do Jana Puszyńskiego, miejscowego proboszcza.
fot. Bartosz Gawlik, 2024 r.
Stan zachowania/stopień kultywowania Gminnego Cudu Regionu
dobry