Ostatni punkt oporu na Ochocie podczas powstania warszawskiego i miejsce pierwszej udanej ewakuacji kanałami.
W momencie wybuchu powstania warszawskiego w nocy z 1 na 2 sierpnia 1944 r. w
kamienicach między ulicami Wawelską, Pługa, Mianowskiego i Uniwersytecką, nazwanych później „Redutą Wawelską”, walczył oddział IV Obwodu Armii Krajowej Warszawa-Ochota. W obrębie domów znajdowało się ok. 500-600 mieszkańców i ok. 150 powstańców. 4 sierpnia nastąpił atak na redutę przeprowadzony przez oddziały RONA pod dowództwem Bronisława Kamińskiego i dwie kompanie SS, wspierane od 7 sierpnia artylerią niemiecką z Pola Mokotowskiego. Powstańcy bronili się do 11 sierpnia. Wówczas rozpoczęła się ewakuacja kanałami i było to pierwsze w historii powstania udane przejście całej grupy, która z budynku przy ul. Wawelskiej 60 przedostała się do włazu przy ul. Prokuratorskiej. Niemcy wymordowali później wszystkich rannych i wielu cywilnych mieszkańców domów. Reduta Wawelska była ostatnim punktem oporu powstańców na Ochocie. Przy ul. Wawelskiej znajdują się obecnie dwie tablice – upamiętniająca obronę reduty i plan ewakuacji kanałami.
Adres: ul. Wawelska 60.