Historia ogrodu botanicznego w Warszawie sięga początków XIX w., jednak w dwudziestoleciu międzywojennym starano się o utworzenie kolejnego.
Inicjatorem powstania dużej i nowoczesnej placówki byli w 1928 r. profesorowie botanicy Bolesław Hryniewiecki i Roman Kobendza. W 1948 r. Polskie Towarzystwo Botaniczne planowało założenie ogrodu na południe od Warszawy, na terenach byłego majątku Powsin. Po kilku próbach i wielu latach trudności, decyzją Polskiej Akademii Nauk (PAN) w 1974 r. powołano Ogród Botaniczny PAN. Wykupiono ok. 40 ha ziemi i zagospodarowano teren na potrzeby tworzenia kolekcji roślin. Dla zwiedzających bramy ogrodu otworzyły się w 1990 r. W kolejnych latach udostępniono ogród bylinowy i kolekcję roślin egzotycznych oraz oddano do użytku Centrum Edukacji Przyrodniczo-Ekologicznej i Bank Nasion Roślin Zagrożonych i Ginących. W 1997 r. nazwa ogrodu została rozszerzona o człon Centrum Zachowania Różnorodności Biologicznej.
Obecnie ogród zajmuje ok. 40 ha, z czego 30 ha udostępniono zwiedzającym. Na pozostałym terenie prowadzi się doświadczenia polowe i szkółki służące do rozmnażania roślin. Dotychczas udało się zgromadzić ponad 8600 taksonów, pogrupowanych tematycznie: arboretum, kolekcja flory polskiej, rośliny ozdobne, użytkowe i egzotyczne. Wyjątkowe miejsce zajmuje rozarium obejmujące 590 gatunków i odmian róż. To największa tego typu kolekcja w Polsce, stanowiąca zarazem Narodową Kolekcję Róż. Wśród roślin użytkowych wyróżniają się również stare odmiany jabłoni, niektóre pochodzą z XVI i XVII w.
Adres: ul. Prawdziwka 2.
