Poeta, historyk i współtwórca Konstytucji 3 maja. Przez kilkanaście lat mieszkał w południowej części Warszawy i dzięki niemu dzisiejsza dzielnica nosi nazwę Ursynów.
W czasach stanisławowskich propagował idee reformatorskie i patriotyczne. Współtworzył Konstytucję 3 Maja, brał udział w pracach Komisji Edukacji Narodowej, insurekcji kościuszkowskiej i powstaniu listopadowym. Był jednym z czołowych pisarzy epoki oświecenia na przełomie XVIII i XIX w. Napisał pierwszą polską komedię polityczną „Powrót posła”, którą wystawiono w Teatrze Narodowym w 1791 r. Utwór poruszał aktualne wówczas spraw – krytykę sarmatyzmu i potrzebę reformy państwa z jednoczesnym poszanowaniem jego tradycji. Po konfederacji targowickiej (1792) wyjechał z kraju. We Florencji spotkał się z Tadeuszem Kościuszką i później prawdopodobnie był autorem większości uniwersałów (aktów prawnych) wydawanych przez naczelnika insurekcji. W przegranej bitwie pod Maciejowicami (1794) dostał się do niewoli i został osadzony w petersburskiej twierdzy. Zwolniony z więzienia w 1796 r. wyjechał z Kościuszką do Stanów Zjednoczonych Ameryki, gdzie nawiązał kontakty m.in. z Thomasem Jeffersonem. W 1802 r. został członkiem Towarzystwa Filozoficznego w Filadelfii. W 1807 r. wrócił do kraju, a w 1822 r. nabył majątek, który nazwał Ursynowem (dziś nazwa całej dzielnicy), w którym obecnie ma siedzibę rektorat Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego (SGGW). W parku otaczającym pałacyk znajduje się upamiętniająca go tablica. Po klęsce powstania listopadowego działał na emigracji i pisał pamiętniki. Zmarł w 1841 r. w Paryżu.
Adres: ul. Nowoursynowska 166.
