To pierwszy cmentarz powstańczy, który powstał wkrótce po wycofaniu się Niemców z Warszawy.
Nekropolia powstała w 1945 r. na terenie ofiarowanym na ten cel przez hrabinę Beatę Branicką, właścicielkę Wilanowa. Działka była położona na wprost cmentarza parafialnego i blisko miejsca, gdzie 13 marca 1944 r. żołnierze Armii Krajowej z oddziału Dywersji Bojowej V Rejonu „Obroża” pod dowództwem Stanisława Milczyńskiego „Gryfa” zastrzelili zastępcę komendanta żandarmerii niemieckiej na powiat warszawski Wilhelma Bunjesa.
Cmentarz ma kształt prostokąta i otoczony jest roślinnością. Wejście znajduje się przy ul. Przyczółkowej, skąd w głąb cmentarza prowadzi alejka. Na jej końcu znajduje się zbiorowa mogiła znanych z nazwiska i nieznanej liczby niezidentyfikowanych powstańców warszawskich. Nad całością wznosi się krzyż, obok którego umieszczono tablice z nazwiskami poległych. Pomnik został odsłonięty w 1947 r. przez matki, które straciły podczas wojny synów, a w uroczystości wzięło udział kilka tysięcy ludzi. Na cmentarzu są pochowani m.in.: Stanisław Latoszek z Powsina, który ratował w 1941 r. przed konfiskatą kościelny dzwon, Zofia Kłos, w czasie powstania sanitariuszka w kompanii „Krawiec” batalionu „Oaza” AK czy Stanisław Milczyński, wykonawca wyroku na Wilhelmie Bunjesie, a po wojnie jeden z głównych fundatorów tablic pamiątkowych w kościołach w Wilanowie, Powsinie i Pyrach ku czci żołnierzy Armii Krajowej. W 1996 cmentarz wpisano do rejestru zabytków.
Adres: ul. Przyczółkowa 25.
