Kościół filialny pod wezwaniem Pana Jezusa Miłosiernego to dawna cerkiew pod wezwaniem Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny zbudowana w latach 1828 – 32. Po spaleniu w 1874 roku została odbudowana w 1875 r., a następnie gruntownie restaurowana w 1900 r., kiedy to otrzymała obecny wygląd i nowy wystrój wnętrza.
Obecny kościół to nieduża jednonawowa budowla z węższym prezbiterium, utrzymana w typie eklektycznym. Fasada z pozornym ryzalitem środkowym, zakończona murem attykowym z trzema szczytami. W środkowym znajduje się wnęka z ikoną Matki Boskiej z Dzieciątkiem.
Obecnie w kościele odprawiane są głównie msze św. i nabożeństwa dla dzieci i młodzieży. Często określany jest mianem „małego kościoła”.
