Czas powstania:
nieznany
Opis cech fizycznych:
nie dotyczy
Opis kontekstów historycznych:
Potrawy przygotowywane z gęsi pojawiły się zapewne wraz z rozpowszechnieniem hodowli tych ptaków. Pierwsze wzmianki o chowie gęsi w Polsce odnajdujemy w piśmiennictwie z XVII wieku. Natomiast pod koniec XIX i na początku XX wieku w niemal każdym polskim gospodarstwie utrzymywano stadka od 5 do 15 sztuk gęsi.
W dawnej literaturze zamieszczono wiele przepisów na przyrządzenie gęsi. Receptury były przekazywane przez gospodynie z pokolenia na pokolenie a współcześnie stanowią kulinarne dziedzictwo regionu.
Najczęściej gęsinę przygotowywano w okolicy dnia świętego Marcina czyli 11 listopada, kiedy to wcześniej oskubaną i opaloną gęś, nacierano solą oraz czosnkiem i wkładano do tzw. gęsiarki czyli żeliwnego naczynia. Następnie gęsiarkę umieszczano w piecu chlebowym i pieczono podlewając co jakiś czas wytapiającym się gęsim tłuszczem.
Siewierska gęś pieczona, na którą przepis odnajdujemy w książce kulinarnej promującej tradycyjne potrawy regionalne („Zbiór przepisów potraw regionalnych województwa śląskiego”, Śląska Organizacja Turystyczna) stała się elementem popularnej dziś turystyki kulinarnej i symbolem Siewierza. Aby spróbować tego specjału do Siewierza przyjeżdżają goście z dalszych i bliższych okolic.
Dane identyfikacyjne:
województwo śląskie
Gmina Siewierz, Siewierz