Czas powstania:
lata 40. XX wieku
Opis cech fizycznych:
Wykonana z żelbetu wąska budowla zagłębiona w ziemi do której prowadzą wykonane współcześnie schody. Pierwotnie posiadała dwa wejścia-wyjścia z przedsionkami gazoszczelnymi wyposażonymi w dwoje drzwi. Komory w których przebywali ludzie wykonane były w formie wąskiego korytarza załamującego się pod kątem prostym. W miejscach załamań umieszczano ubikacje oraz zbiorniki na wodę do picia.
Opis kontekstów historycznych:
Szczeliny przeciwlotnicze stałe odporne były na działania bomb burzących. Chroniły przed pożarami i mogły wytrzymać ciężar gruzów powstałych ze zniszczonych w pobliżu budynków. Szczeliny zazwyczaj nie posiadały komór oraz urządzeń filtrowentylacyjnych. Świeże powietrze dostawało się do wnętrza samoczynnie za pomocą przewodów żeliwnych, betonowych lub murowanych przechodzących przez strop i wypuszczanych ponad nasyp ziemny.
Szczeliny lokalizowano w pobliżu budynków użyteczności publicznej. Po obu stronach przy ścianach montowano stałe bądź rozkładane ławki.
Szczeliny przeciwlotnicze budowano na skalę masową w czasie II wojny światowej. Obecnie większość zachowanych tego typu obiektów ma znaczenie wyłącznie historyczne.
Zlokalizowana przy ul. 3 Maja w Sosnowcu szczelina przeciwlotnicza jest jedną z kilku kiedyś istniejących w pobliżu dworca. Obecnie trwają prace remontowe pozwalające udostępnić jej fragment do zwiedzania.
Dane identyfikacyjne:
województwo śląskie
Gmina Sosnowiec, Sosnowiec