Czas powstania
Okres jury.
Opis Gminnego Cudu Regionu
W oddalonym o 1,5 km od Ostrężnika krasowym kompleksie źródliskowym Zygmunta i Elżbiety biją niezwykle czyste wody „jurajskie”. Źródła te – dające początek rzece Wiercicy – oddalone są od siebie o kilkadziesiąt metrów a nazwę nadał im od imion swoich dzieci przebywający tutaj w 1857 r. poeta polskiego romantyzmu Zygmunt Krasiński.
Wypływające z kilkunastu szczelin potoki są dodatkowo zasilane licznymi źródłami korytowymi. Potok Zygmunta posiada piaszczyste dno i na długości 500 m tworzy kilka meandrów. W jego zakolach introdukowano endemiczną roślinę – Warzuchę Polską. Potok Elżbiety ma dno kamieniste i jest nieznacznie głębszy. Przy jego źródełkach żyje maleńki ślimak – Źródlarka Karpacka.
W miejscu połączenia obu potoków rzeka Wiercica stanowi ciek o 10-metrowej szerokości a jej głębokość miejscami osiąga 2 m. Źródła mają charakter szczelinowo-krasowy.
Źródło Zygmunta posiada piaszczyste dno i na długości 500 m tworzy kilka meandrów. W jego zakolach introdukowano endemiczną roślinę – Warzuchę Polską ( gatunek introdukowany – gatunek sztucznie wprowadzony na obszar niebędący jego naturalnym areałem ).
Źródło Elżbiety ma dno kamieniste i jest nieznacznie głębsze. Żyje tu maleńki ślimak – Źródlarka Karpacka. Jest to relikt polodowcowy.
W miejscu połączenia wód z obu tych źródeł rzeka Wiercica stanowi ciek o szerokości 10 metrów, a jej głębokość miejscami osiąga 2 metry.
Woda z tych źródeł jest bardzo czysta i najlepszej jakości ma klasę I a. Woda ma temp temperaturę 9-11 stopni. Wskaźnikiem czystości jest występujący tutaj relikt epoki lodowcowej – Kiełż Zdrojowy i ślimak Źródlarka Karpacka. Woda ze źródeł nadaje się do picia. Wielu turystów przybywa tu z pojemnikami, aby zaczerpnąć jurajskiej wody.
Dane identyfikacyjneWojewództwo: śląskie
Gmina: Janów