Czas powstania
1873 r.
Opis cech fizycznych wprowadzonego Gminnego Cudu Regionu
Kościół jednonawowy, klasycystyczny z półokrągłym prezbiterium. Wewnątrz znajduje się kasetonowy sufit ze złoconymi rozetami. Wyposażenie kościoła pochodzi z XX w. Ołtarz główny w kształcie skrzyni, w centralnym miejscu obraz Wniebowzięcia NMP. Przy ołtarzu znajdują się dwie nisze z drewnianymi rzeźbami św. Stanisława Kostki i św. Kazimierza.
Opis kontekstów historycznych
7 kwietnia 1870 r. ówczesny proboszcz parafii Miechocin, ks. Józef Sobczyński, otrzymał zalecenie Kurii Biskupiej by wybudować kościół w Ślęzakach, gdzie miała zostać wydzielona nowa parafia. Staraniem księdza proboszcza fundatorką kościoła stała się Eugenia Beust, kanoniczka Kolegium Praskiego na Hradczanach, córka Emila barona Beust, byłego posesora w Chmielowie i Marii z hrabiów Schaffgotche. Jednakże środki na budowę były niewystarczające, dlatego baronówna wykorzystując swoje znajomości kwestowała na rzecz nowej parafii. Dotarła ona m.in. do papieża Piusa IX, który ofiarował na ten cel kielich.
Projektem nowej świątyni zajął się architekt Zbyszewski, a budową majster murarski z Radomyśla, Teodor Cukrowski. 17 października 1875 r. poświęcono nową świątynię. Utworzono tu ekspozyturę parafii Miechocin, obejmującą Dąbrowicę, Ślęzaki, Kaczaki i Marki. Samoistna parafia została ustanowiona w 1924 r.
Przy kościele znajduje się murowana XIX-wieczna dzwonnica.
