Pierwszy świecki pomnik w Warszawie
Kolumnę odsłonięto w 1644 r. z inicjatywy Władysława IV, syna Zygmunta III Wazy.
Pomnik składa się z ustawionej na cokole kolumny korynckiej, na której umieszczono odlany z brązu posąg króla. W jednej ręce trzyma on miecz, w drugiej krzyż. Król jest w zbroi, okryty płaszczem koronacyjnym, na głowie ma zamkniętą koronę. Pomnik miał być wyrazem cnót królewskich, władzy świeckiej i sakralnej nadanej władcy. Na cokole, z czterech stron wmontowane są tablice z łacińskimi opisami zalet i osiągnięć króla.
Kolumna była kilkukrotnie odnawiana i wymieniano w niej poszczególne elementy. Została zniszczona w czasie II wojny światowej, a obecna, zrekonstruowana, jest bardzo bliska pierwotnym założeniom.
