Został zbudowany w latach 1826–1827
Obecny parafialny kościół pw. św. Wojciecha w Bninie jest dawną świątynią ewangelicką. Jest miejscem kultu religijnego i zabytkiem sakralnym ważnym dla lokalnej społeczności. Jako centrum działań duszpasterskich parafii pw. św. Wojciecha, jednocześnie przypomina o bogatej historii Bnina, kryjąc w sobie artefakty z dawnego kościoła parafialnego i świadcząc o wielowiekowej obecności ewangelików na tym terenie.
Został on zbudowany w latach 1826–1827 na miejscu kościoła ufundowanego przez Teofilę z Działyńskich Szołdrską Potulicką. Właścicielka Bnina dbała zarówno o katolików jak i innowierców, a wielu osadników olenderskich wyznania ewangelickiego sprowadziła do swoich włości. Obok kościoła stanęła pastorówka i mieszkanie organisty.
Po II wojnie światowej, gdy większość ewangelików opuściła te tereny budynek przekazano parafii rzymskokatolickiej, gdyż jej kościół parafialny na półwyspie Szyja zawalił się.
Kościół poświęcono w 1945 roku. Postawiono wówczas grotę ku czci Niepokalanie Poczętej Najświętszej Marii Panny. Po wojnie dwukrotnie odnawiany, został zaopatrzony w nowy ołtarz główny i dwa boczne oraz nowe ławki. Teren przykościelny ogrodzono. Budynek został otynkowany. Na wieżyczce kościoła znajduje się płaskorzeźba św. Wojciecha; na ścianie frontowej – Oko Opatrzności; nad drzwiami – głowa Chrystusa a nad boczną bramą rzeźba z dawnego zburzonego kościoła. Kościół posiada pięć dzwonów, najstarszy z 1624 roku. Dach jest dwuspadowy, od wschodu z naczółkiem i chorągiewką z datą 1826. Wewnątrz znajdują się przedmioty pochodzące z dawnego kościoła: chrzcielnica późnogotycka z piaskowca; obrazy – Matka Boska z Dzieciątkiem, Męczeństwo św. Wojciecha, Ostatnia Wieczerza; barokowa rzeźba Chrystusa Zmartwychwstałego, monstrancje, kielichy, wczesnobarokowy pacyfikał, relikwiarz św. Walentego z I połowy XIX wieku, dwie ampułki, kadzielnica, barokowa lampka wieczna oraz ornat haftowy z XVII wieku. Obecny kościół parafialny jest budowlą halową, na rzucie prostokąta z czworoboczną zakrystią od północy i nowszą kruchtą od zachodu.
