Czas powstania
Założenie nadbiebrzańskiej wsi Jagłowo sięga końca XVI wieku.
Opis cech fizycznych Gminnego Cudu Regionu
Wieś leżąca w gminie Sztabin jest swoistym skansenem, stanowiącym kompleks dawnej zabudowy w bezpośrednim sąsiedztwie z rzeką Biebrzą.
We wsi występuje liczna drewniana zabudowa z XIX i XX wieku oraz krzyż choleryczny z drugiej połowy wieku XIX.
W Jagłowie znajduje się też drewniana kaplica Matki Bożej Królowej Pokoju, wybudowana w 1943 roku przez mieszkańców wsi, w której ukrywał się wówczas ks. Witold Ostrowski, wikariusz z Suchowoli. W pobliskim lesie znajduje się cmentarz dzieci nieochrzczonych, na którym zachowało się kilka nagrobków, z których najstarsze datowane są na połowę XIX wieku, a najnowsze postawiono w latach sześćdziesiątych XX wieku.
W roku 1968 ekipa Muzeum Etnograficznego zrealizowała w Jagłowie film dokumentalny pod tytułem „Połów ryb niewodem”.
Opis kontekstów historycznych
Jagłowo notowane jest już w 1596 roku jako Jedlowo, według językoznawców nazwa pochodzi od słowa jedla –jodła. Kolejny zapis kronikarski pochodzi z 1599 roku (do Jedlowa) i z 1650 roku (Jagłowa).
Wioska leżała w Puszczy Jaminy i była to pierwsza notowana miejscowość w tej puszczy. W ostatnich latach XVI wieku liczyła 9 włók ziemi oraz jeden sianożęć należący do niejakiego Kunicha.Przed końcem tegoż stulecia dzierżawcą tej wsi książęcej został Stanisław Goydanowski. Wdowa po nim w 1633 roku przekazała Jagłowo Dorocie z Gajewskich, żonie Jana Goydanowskiego, ta rodzina użytkowała Jagłowo jeszcze w połowie XVII stulecia.
W 1661 roku dzierżawcą dożywotnim został Stanisław Stanisławski, cześnik warszawski oraz jego żona Helena z Pieczów, w tym czasie nadal użytkowano tutaj 9 włók ziemi. Przez następne lata wioska nadal była dzierżawiona, lecz dzierżawcy byli ludźmi gospodarnymi, ponieważ miejscowość rozrastała się i bogaciła, mimo, że leżała pośród niedostępnych mokradeł. W
1690 roku notowano tutaj 16 domów. Po rodzinie Stanisławskich dzierżawcą został Aleksander Skiwski (1712-1720). W połowie XVIII wieku dzierżawcami byli Karwowscy. W 1712 roku w Jagłowie notowano 9 włók ziemi uprawnej, natomiast w 1780 już 12 włók. W 1760 ziemię uprawiało 20 gospodarzy, w końcu lat osiemdziesiątych XVIII wieku było już prawie 30 gospodarzy. Cała wioska składała się w 1789 roku z 33 domów ze 135 mieszkańcami.
Wielkim problem było zawsze położenie wsi, opis z 1784 roku informuje: „wieś około 50 ziemian zawierająca, między rzeczkami Netą, Bobrą, Brzozową osiadła, za błotami, wodami wokoło niedostępna, latem czółnem dojeżdżać trzeba, więcej mil trzy do kościoła parafialnego chodorowskiego, zimą, gdy lody staną, wielkie półtory mili od kościoła parafialnego”.
Jagłowo w XIX wieku stanowiło własność rządową. W 1921 roku w Jagłowie notowano 37 domów, 8 innych budynków mieszkalnych oraz 279 mieszkańców, miejscowość należała do gminy Suchowola w powiecie sokólskim.