Charakterystycznym i niezwykle ciekawym gatunkiem w Górach Sowich jest muflon (ovis musimon) – przedstawiciel górskich dzikich owiec.
Sowiogórskie muflony tworzą największą populację tego gatunku w Polsce. Najczęściej można je wypatrzyć we wschodniej części gór, zwłaszcza zimą kiedy tworzą stada dochodzące do 50 osobników.
Na terenie Gminy Walim można je czasami zobaczyć nawet jadąc samochodem, kiedy żerują przy drogach, są jednak dość bardzo płochliwe.
Latem samice z młodymi tworzą mniejsze stada, a samce w tym czasie żyją samotnie. Samce (tryki) charakteryzują się potężnymi skręconymi rogami (tzw. ślimy) oraz tzw. siodłem, czyli białymi plamami na bokach. To bardzo sprawne zwierzę przystosowane do górskich warunków, ma bardzo dobry wzrok. Samice muflonów beczą podobnie jak owce. Samce rzadko wydają dźwięki.
Te zwierzęta pochodzą z Korsyki i Sardynii. Sprowadzano je w różne miejsca Europy głównie w celach łowieckich już w XVIII w. W Góry Sowie pierwsze sztuki trafiły dzięki hrabiemu von Seidlitz-Sandretzky w 1902 roku. Pochodziły ze Słowackiej hodowli i początkowo trzymane były w zwierzyńcu w okolicach Bielawy. Muflony dobrze zadomowiły się w nowym środowisku i już w 1920 r. było ich 20 sztuk, w 1937 r. 250 sztuk, a obecnie w całych Górach Sowich szacuje się ich populację na ponad 600 osobników.
