Ławeczka – pomnik ks. Michała Hieronima Juszyńskiego

    Podobne obiekty, wydarzenia

    Kaplica trzech osób w Zagaciu

    Czas powstania: 1895 Opis cech fizycznych: Kaplica zadaszona w barwach...

    Kościół śś. Piotra i Pawła w Bolechowicach

    Czas powstania: pierwotny kościół istniał już w latach 1325-1327 Opis...

    Pałac Radziwiłłów w Balicach

    Czas powstania: obecny pałac jest wynikiem przebudowy w latach...

    Figura św. Jana Nepomucena w Aleksandrowicach

    Czas powstania: 1755 Opis cech fizycznych: Figura przydrożna św. Jana...

    Kaplica Jerozolimska w Przegini Narodowej

    Czas powstania: 1990-1991 Opis cech fizycznych: W pięknej, leśnej scenerii...

    Udostępnij

    Czas powstania

    2020 r.

    Opis cech fizycznych wprowadzonego Gminnego Cudu Regionu

    Pomnik poświęcony ks. Michałowi Hieronimowi Juszyńskiemu, upamiętnia byłego proboszcza parafii Szydłów, poetę i bibliofila, zasłużonego dla literatury staropolskiej. Ławeczkę-pomnik umieszczono przy kościele św. Władysława w Szydłowie. Wykonano ją zgodnie z projektem artysty rzeźbiarza Sławomira Micka z Kielc.

    Upamiętnienie było częścią obchodów 260. rocznicy urodzin i 190. rocznica śmierci kapłana.

    Opis kontekstów historycznych

    Ksiądz Michał Hieronim Juszyński był postacią wielce zasłużoną dla literatury. Urodził się w 1760 r. w Gniazdowie (obecnie województwo śląskie). Studiował na Akademii Krakowskiej, gdzie ukończył filozofię ze stopniem doktora. Na kapłana został wyświęcony 1785 r. Po święceniach przebywał na dowrze prymasa Poniatowskiego w Warszawie. Praca w bibliotece Załuskich rozbudziła w nim zamiłowanie do książek. Przebywając w Warszawie nawiązał liczne znajomość z m.in. Tadeuszem Czackim, Józefem Maksymilianem Ossolińskim, Hugonem Kołłątajem i Julianem Ursynem Niemcewiczem.

    W 1789 r. przyjął stanowisko profesora szkoły wydziałowej w Pińczowie. Następnie w latach 1792-1794 był jej prorektorem. Po zajęciu ziem polskich przez Austrię i przeprowadzonej reformie szkolnictwa, Juszyńskiemu odebrano funkcję. Przeniósł się wtedy do diecezji tarnowskiej, gdzie pracował jako wikary w kolegiacie w Wojniczu.

    W 1795 r. został proboszczem we wsi Podole, a w 1799 r. w Zgórsku, gdzie spędził 11 lat. W tym czasie pełnił równocześnie funkcję kaznodziei katedralnego w Tarnowie. W 1810 r. po poróżnieniu się ze swym dotychczasowym protektorem  J. M. Ossolińskim, przeprowadził się na teren Księstwa Warszawskiego. Objął w tym czasie probostwo w Ostrowcu (pow. stopnicki) i administrację w Szydłowie.

    W 1811 r. został proboszczem w Wiślicy oraz profesorem i oficjałem w Kielcach. W 1825 r. powrócił do Szydłowa, gdzie zmarł 23 sierpnia 1830 r. Kapłan został pochowany na cmentarzu w Szydłowie, jednak położenie jego grobu nie jest znane.

    Ksiądz Michał Hieronim Juszyński gromadził starodruki i rękopisy, które ostatecznie sprzedał za 200 dukatów kasztelanowi Janowi Feliksowi Tarnowskiemu z Dzikowa.  W miejscach, w których przebywał, rozwijał swoje bibliofilskie pasje. Przyczynił się do pomnożenia zasobów biblioteki Czackiego i Ossolińskiego. jednocześnie zbierał również własny księgozbiór. Pierwsza biblioteczka spłonęła w pożarze, kolejne zbiory Juszyński gromadził dopiero osiadłszy w Szydłowie.