Zabytkowy cmentarz parafialny w Żytnie

    Podobne obiekty, wydarzenia

    Kaplica trzech osób w Zagaciu

    Czas powstania: 1895 Opis cech fizycznych: Kaplica zadaszona w barwach...

    Kościół śś. Piotra i Pawła w Bolechowicach

    Czas powstania: pierwotny kościół istniał już w latach 1325-1327 Opis...

    Pałac Radziwiłłów w Balicach

    Czas powstania: obecny pałac jest wynikiem przebudowy w latach...

    Figura św. Jana Nepomucena w Aleksandrowicach

    Czas powstania: 1755 Opis cech fizycznych: Figura przydrożna św. Jana...

    Kaplica Jerozolimska w Przegini Narodowej

    Czas powstania: 1990-1991 Opis cech fizycznych: W pięknej, leśnej scenerii...

    Udostępnij

    Czas powstania

    XIX w.

    Opis cech fizycznych wprowadzonego Gminnego Cudu Regionu

    Cmentarz parafialny w Żytnie w roku 1988 został wpisany do rejestru zabytków – decyzja nr kl.II-5347/37/88 z dnia 27.05.1988 roku.

    Najstarsze groby, które można zobaczyć na zabytkowym cmentarzu pochodzą z XIX wieku. Znajduje się tu grób rodzinny Siemieńskich herbu Leszczyc, właścicieli majątku w Żytnie. Pochowani są tu: Ewa Siemieńska de Siemienice (ur.1840 r., zm. 1894 r.), Leszek Siemieński de Siemienice (ur. 1856 r., zm. 1915 r.), Maria Siemieńska de Siemienice (ur. 1881 r., zm. 1919 r.), Józef Saryusz-Stokowski z Pieskowic h. Jelita (ur. 1890, zm. 1967)- syn Wiktorii z Siemieńskich,  Hieronim Siemieński de Siemienice (ur. 1894, zm. 1969), Elżbieta Siemieńska de Siemienice (ur. 1887, zm. 1970), Jacek Siemieński de Siemienice ( ur. 1887, zm. 1977) Ewa Wielowieyska z Wielkiej Wsi h. Półkozic, żona Jacka Siemieńskiego (ur. 1899, zm. 1974) oraz Stefania Siemieńska de Siemienice(ur. 1893, zm. 1981).

    W centralnej części cmentarza znajduje się XIX-wieczna kaplica.

    Grób dziedzica Jacka Siemieńskiego herbu Leszczyc. Fot. Renata Woldan-Taborek
    XIX-wieczna kaplica. Fot. Renata Woldan-Taborek
    XIX-wieczne groby. Fot. Renata Woldan-Taborek

    Opis kontekstów historycznych

    Pierwotny cmentarz w Żytnie znajdował się w centrum miejscowości i powstał prawdopodobnie już w XI wieku. Usytuowany był obok drewnianego kościoła zbudowanego w 1314 r. Kościół ten nie zachował się do dnia dzisiejszego. Z cmentarza pozostały tylko trzy obiekty. Na wprost wejścia znajduje się ozdobny, murowany i pobielony krzyż. Brak na nim napisów. Po prawej stronie widać metalowy współczesny krzyż, bez figury Chrystusa. Trzeci zachowany zabytek to pozostałość po grobie Marianny Magdaleny Bystrzanowskiej, żony generała majora ziemi stężyckiej, Stanisława Zgliczyńskiego. Na pozostałościach pomnika można jeszcze odczytać napisy. Śp. Bystrzanowska zmarła w 1810 roku. To ona ufundowała murowany krzyż. Natomiast ponik fundatorki postawili w 1812 roku mieszkańcy Sekurska, Cielętnik i Bugaju. Dzisiaj teren cmentarza otoczony jest ogrodzeniem. Od strony głównej drogi tworzy go płot ceglano-drewniany, zbudowany z m. in. z drewnianych sztachetek.

    Murowany krzyż na starym cmentarzu. Fot. Renata Woldan-Taborek
    Jedyny zachowany pomnik nagrobny na starym cmentarzu. Fot. Renata Woldan-Taborek

    Województwo: łódzkie
    Gmina: Żytno