Kaplica św. Rocha położona jest na terenie rezerwatu „św. Roch” (202,60 ha). Głównym celem tego rezerwatu ochrony jest zachowanie drzewostanów bukowo-jodłowych o charakterze naturalnym. W południowo-zachodniej części rezerwatu występuje głęboki wąwóz, z miejscem kultu religijnego tj. z zabytkową kaplicą Św. Rocha, od której rezerwat przyjął swoją nazwę.
Według tradycji została ona wzniesiona pod koniec XVII w., a ufundowała ją Maria Kazimiera d’Arquien (żona Jana III Sobieskiego). Kaplica w 1935 r. została zburzona przez przewracający się ogromny buk. Właściciel tutejszego majątku, Kazimierz Fudakowski, w 1943 r. ufundował nową kaplicę, która istnieje do dzisiaj.
Jest to drewniana budowla, przykryta dachem z gontu. W środku znajduje się barokowy ołtarzyk z obrazem św. Rocha, drewniana cembrowina, która została postawiona na źródle z cudownie uzdrawiającą wodą oraz opis bitwy z okresu powstania styczniowego.