Czas powstania:

Neobarokowy kościół powstał w latach 1869-1876.

Noworadomsk (1910-1914). Źródło: fotopolska.eu
Pocztówka z 1916 r. Źródło: fotopolska.eu
Wrzesień 1939 4. Radomsko i kościół św. Lamberta po niemieckim bombardowaniu. Źródło: fotopolska.eu

Opis cech fizycznych wprowadzonego Gminnego Cudu Regionu

Przepiękna biała sylwetka neobarokowego kościoła wznosi się nad miastem i przyciąga wzrok przechodniów. Budowla nawiązuje do włoskiego baroku. Od frontu posiada trzy wieże. Wewnątrz znajduje się  5 ołtarzy. W ołtarzu głównym umieszczono naturalnej wielkości figurę Chrystusa oraz – w jego bocznych niszach – posągi Piotra i Pawła. Są one dziełem warszawskiego rzeźbiarza Andrzeja Pruszyńskiego Jest on również autorem stojącej przed kościołem  figury Najświętszej Marii Panny. Zarówno na zewnętrznych ścianach świątyni, jak i w jej wnętrzu, zamontowano dużą ilość epitafiów i tablic pamiątkowych.

Tablica poświęcona Stanisławowi Sojczyńskiemu i żołnierzom Konspiracyjnego Wojska Polskiego
Fot. Mikołaj Kmieć (PSP Pławno)
Tablica pamiątkowa poświęcona żołnierzom Armii Krajowej walczącym na ziemi radomszczańskiej
Fot. Mikołaj Kmieć (PSP Pławno)
Tablica poświęcona pamięci ks. Franciszka Kmiecia. Ofiara zbrodni hitlerowskiej.
Fot. Mikołaj Kmieć (PSP Pławno)

Opis kontekstów historycznych

W miejscu dzisiejszego kościoła znajdował się niegdyś drewniany kościół farny ufundowany najprawdopodobniej w XI lub XII wieku, ale pierwsza wzmianka o świątyni pochodzi z 1379. Ze spisu beneficjów Archidiecezji Gnieźnieńskiej dowiadujemy się, że w XIV wieku kościół ten był już murowany, zbudowany w stylu gotyckim. Uległ on zniszczeniu w pożarze. Został on odbudowany, a w XIV-XVI w. zyskał nowy, bogaty wystrój. Doświadczał także szczególnych łask polskich monarchów: królowej Bony i Zygmunta I Starego. Niestety, w 1624 roku kościół uległ zniszczeniu. Dokonały tego powracające ze Śląska odziały Lisowczyków. Świątynię wielkim nakładem sił i środków odbudowywano.

Obok kościoła istniał cmentarz, który przeniesiono za granice miasta w XVIII wieku.

Kościół w latach 1806-1896. Źródło: fotopolska.eu

W latach 1869-75 kościół został całkowicie przebudowany wg projektu specjalizującego się w architekturze sakralnej Konstantego Wojciechowskiego. Neobarokową świątynię konsekrowano w 1876 r. Podniesiony niemal z popiołów, kościół uległ  w 1724 roku kolejnemu pożarowi. Spłonęła wielka figura Chrystusa, dziesięć ołtarzy, dzwonnica z trzema dzwonami, sygnaturka i zegar. W roku 2000 świątynia została podniesiona do godności kolegiaty.

Ołtarz główny
Fot. Mikołaj Kmieć (PSP Pławno)
Nawa boczna z posągami świętych Piotra i Pawła
Fot. Mikołaj Kmieć (PSP Pławno)

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj