Pierwotnie drewniany, wzmiankowany na ok. 1300 r., obecny barokowy wzniesiony w 1780 r., restaurowany w XIX o raz 1972 r. Orientowany, murowany, tynkowany, jednonawowy z węższym , półkoliście zakończonym prezbiterium i wieżą czterokondygnacyjną wtopioną w zachodni szczyt. Do prezbiterium przylegają symetrycznie dwie dobudowane kaplice. Dach nad nawą jest dwuspadowy, nad prezbiterium dwuspadowy przechodzący w półstożkowy, na wieży namiotowy, na kaplicach pulpitowe kryte blachą. Ściany nawy dzielone lizenami, gzymsy wieńczące, w fasadzie i na wieży również międzykondygnacyjne. Okna zamknięte półkoliście, w wieży ze zwornikami i uszakami. Nad wejściem naczółek piaskowcowy, półkolisty z kluczem, w tympanonie ornament spiralny. We wnętrzu sklepienia kolebkowe z lunetami wsparte na pilastrach. Ołtarz główny neobarokowy (lub późnorenesansowy z połowy XVII w. oraz barokowe fragmenty wystroju), drewniany polichromowany, z połowy XIX w., z obrazem olejnym św. Michała Archanioła na płótnie z 1864 r. i barokowymi rzeźbami św. Barbary i św. Alojzego z końca XVIII w. Ołtarze boczne: św. Jadwigi – manierystyczny z połowy XVII w., Matki Boskiej – klasycystyczny, ok. 1800 r. i Ukrzyżowania w kaplicy barokowej z 2 połowy XVII w. Rzeźby drewniane polichromowane barokowe z 2 połowy XVII w.: św. Jan Nepomucen, św. Piotr, św. Paweł, św. Florian, św. Sebastian, św. Jan Ewangelista i Chrystus Zmartwychwstały. Obrazy olejne na płótnie manierystyczne z połowy XVII w. św. Jadwigi przed Jezusem Ukrzyżowanym, chrzest Pana Jezusa, Bóg Ojciec, Ciało Jezusa, Chrystus umywa nogi Apostołom i dwa św. Hieronima barokowe z 2 połowy XVII w. Ambona manierystyczna z drewna polichromowanego. Krzyż ołtarzowy metalowy, barokowy z końca XVII w. W oknach kaplicy południowej witraże z XIX w. Przed kościołem stoi krzyż misyjny, drewniany o zaokrąglonych ramionach, na ramionach poziomy napis „Nie grzesz więcej” na dole: 1961 r. i 1980 r. Zachowany mur wokół dawnego cmentarza z końca XVIII w., z cegły, tynkowany na zewnątrz, od wewnątrz ślepe arkady. Brama i furta zamknięte półkoliście z tynkowanymi obsadzkami. Nad bramą wnęka, w zwieńczeniu żelazny krzyż. Skrzydła metalowe z XIX w. Kościół ma bardzo bogato udokumentowaną historię kościoła oraz mieszkańców.
Na placu przed kościołem i plebanią stoi pomnik ku czci mieszkańców wsi poległych w I wojnie światowej. Pomnik piaskowcowy, na trzystopniowej podstawie, cokół w kształcie trapezu, na nim obelisk w kształcie wydłużonego prostokąta, zwężający się ku górze, ze ściętymi narożnikami, wsparty w narożach na kulach, zwieńczony kutym krzyżem z aureolą i ramionami ozdobnie zakończonymi.
Źródło: Urząd Miasta i Gminy Prusice
