Od 2011 roku tam, gdzie w 1942 roku znajdował się most nad Chłodną łączący tzw. małe i duże getto, znajduje się instalacja artystyczna zwana Kładką Pamięci. To dzieło Tomasza Leca.
Pomnik składa się z dwóch par ponad dziesięciometrowych słupów ustawionych po obu stronach ulicy Chłodnej. Zostały one obłożone okładziną z brązu krzemowego, mającego przypominać drewniane belki mostu. Pomiędzy słupami rozpięto cztery światłowody o długości 27 metrów, wyznaczające miejsce, w którym znajdował się podest i poręcze mostu. W dwóch słupach ustawionych po jednej stronie Chłodnej zamontowano cztery stereoskopy, w których można
obejrzeć zdjęcia mostu.
Drewniany most nad ulicą Chłodną, wyłączoną z warszawskiego getta był największą z czterech tego rodzaju konstrukcji na terenie dzielnicy zamkniętej. Został zbudowany na wysokości drugiego piętra pomiędzy kamienicami Chłodna 23 i 26.
Most, zaprojektowany przez niemiecką firmę Schmied i Muentzermann, został oddany do użytku 26 stycznia 1942 roku. Został rozebrany w sierpniu 1942 roku, po zmniejszeniu obszaru getta. Mimo iż istniał tylko pół roku, stał się symbolem podzielonego miasta i zachował się w pamięci ocalałych z
pogromu.