Znajduje się na terenie Lasu Bemowskiego, w gminie Stare Babice, w otulinie Kampinoskiego Parku Narodowego. Powstał w 1980 roku w celu zachowania charakterystycznych niegdyś dla Kotliny Warszawskiej, zbiorowisk torfowisk niskich wraz porastającymi je roślinami.
Powierzchnia rezerwatu początkowo wynosiła 30,67 ha, w 2010 roku powiększono go do 31,6389 ha. Rezerwat składa się z dwóch oddalonych od siebie o 500 metrów części. Ponad dwie trzecie
powierzchni zajmują tereny bagienne, które z powodu obniżania się poziomu wód gruntowych zarastają. Resztę porasta 40-letni las olszowy. Na terenie rezerwatu znajdują się cztery torfowiska.
Ten trudno dostępny, podmokły obszar jest chętnie odwiedzany przez łosie. Zaglądają tu również dziki, sarny, lisy oraz drobne ssaki. Jest to także miejsce występowania ptaków wodno-błotnych, a także myszołowa, krogulca i dzięcioła czarnego. Na torfowisku uwagę zwracają efektowne kępy turzycy sztywnej, osiągające wysokość około 1 m.
Na przełomie 2017 i 2018 roku na terenie rezerwatu zbudowana została kładka. Dzięki niej możliwe jest podziwianie jednego z najcenniejszych fragmentów tego obszaru, bez zagrożenia dla
torfowiska. Jest ona częścią 10-kilometrowej ścieżki turystycznej obiegającej rezerwat.