Czas powstania
1855 r. – w tym roku powstał cmentarz, który istnieje do dnia dzisiejszego, który według zalecenia władz carskich został zlokalizowany ok. 1 km od kościoła (poprzedni znajdował się obok kościoła)
Opis cech fizycznych
Cmentarz w Wildze stanowi co prawda zwarty teren, ale przez tutejszych mieszkańców jest dzielony na część starą i nową. W starej części cmentarza można zauważyć wyraźny układ alej obiegających cmentarz przy jego dawnych granicach. Rosną tu również okazałe drzewa, takie jak: dęby, kasztanowce i tuje. Trzy okazy dębów uznane zostały za pomniki przyrody, co dodatkowo wzbogaca teren cmentarza i czyni go bardziej wyjątkowym.
Szczególne miejsce na cmentarzu zajmuje grobowiec rodziny Łaskich, właścicieli dóbr Celejów. Grobowiec ten ma formę kopca zwieńczonego figurą Matki Boskiej i znajduje się na wprost wejścia na cmentarz od strony drogi Wilga – Celejów. W listopadzie 2015 r. trwała renowacja zabytkowego grobu rodziny Łaskich. W pierwszej kolejności odrestaurowano figurę Matki Bożej Niepokalanie Poczętej, która znajduje się na grobowcu. Przy montażu figury wykorzystano specjalistyczny podnośnik.
Do innych nagrobków o znacznych wartościach artystycznych i historycznych należą:
– nagrobek Fryderyka Kazimierza Zakrzowskiego, właściciela dóbr Celejów, zm. 1858 r.
– nagrobek Bazylego Lewaszowa, generała majora artylerii, zm. 1861 r.
– nagrobek Aleksandry z Zakrzowskich Łaskiej de Lendorf, właścicielki dóbr Celejów, zm. 1887 r.
– nagrobek Mariana de Lendorf, artysty malarza, zm. 1937 r.
Na cmentarzu parafialnym w Wildze znajduje się również grób podchorążego Stanisława Radzika – uczestnika konspiracji, walczącego w szeregach Narodowych Sił Zbrojnych i Armii Krajowej. Pochowany jest razem ze swoim ojcem Władysławem.
Ważne miejsce na cmentarzu zajmuje pomnik usytuowany na grobach żołnierzy poległych w czasie II wojny światowej. W otoczeniu 46 betonowych krzyży znajduje się pomnik z piaskowca wykonany przez Jerzego Jarząbka z Garwolina. Na pomniku jest napis: W HOŁDZIE ŻOŁNIERZOM WOJSKA POLSKIEGO POLEGŁYM W OBRONIE OJCZYZNY W LATACH 1939-1944. PPOR. H. CHROMOWSKIEMU, KAN. M. BARANOWI, KAN. H. HAJACOWI, KAN. M. JAKUBISZYNOWI, KAN. J. KIELSKIEMU, KAN. M. RZESZEWSKIEMU, SZER. S. SUCHECKIEMU ORAZ 39 ŻOŁNIERZOM NIEZNANYM. URZĄD GMINY WILGA A.D. 2000. Żołnierze wymienieni z nazwiska zginęli w 1944r., a nieznani w 1939 r. Jest to miejsce szczególnie ważne dla mieszkańców gminy, często odwiedzane także przez uczniów i nauczycieli ze szkoły podstawowej oraz przedszkola w Wildze.
Opis kontekstów historycznych
Cmentarz w Wildze powstał w 1855 r. Nie jest to pierwszy cmentarz w tej miejscowości. W protokole z wizytacji biskupa lubelskiego Wojciecha Leszczyc Skarszewskiego w 1810 r. zapisano: „Wokół kościoła jest nieduży cmentarz o długości 26 łokci i szerokości 20 kroków, ogrodzony drewnianym płotem”. Jedyną zachowaną pamiątką z tego cmentarza jest płyta nagrobna właściciela majątku Cyganówka (wsi należącej obecnie do gminy Wilga) Franciszka Stokowskiego (1754-1807). Płyta ta znajduje się obecnie na symbolicznym ołtarzu postawionym w miejscu, gdzie był ołtarz w kościele z 1771 r., który spłonął w 1915 r.
Kiedy zaprzestano pochówków na wymienionym cmentarzu, drugi zlokalizowano w innym miejscu, ale również w pobliżu kościoła. Powierzchnia cmentarza, który istnieje do dnia dzisiejszego wynosiła początkowo pół morgi. W 1889 r. cmentarz był już za mały – zakupiono pół morgi gruntu na jego powiększenie. W 1919 r. został powiększony o kolejne pół morgi – cała powierzchnia wynosiła więc półtorej morgi. Według opisu z 18.12.1920 r. ogrodzenie stanowił jednolity parkan wykonany z kamienia polnego. W parkanie znajdowała się jedna brama żelazna zamykana na haczyk. Wydzielone było w odosobnieniu miejsce na grzebanie ciał dzieci nieochrzczonych i samobójców. Oprócz grobów ziemnych na cmentarzu znajdowały się także pomniki wykonane z piaskowca lub kamienia polnego. Cmentarz porastały drzewa i krzewy bzu. W 1943 r. w miejsce rozebranego parkanu z kamieni powstał ażurowy parkan z pustaków. Cmentarz też został nieco powiększony. W 1984 r. ukończono budowę kaplicy cmentarnej.
W 1989 r. cmentarz został ponownie powiększony i ogrodzony parkanem z cegły silikatowej. Aktu poświęcenia nowej części dokonał 16. VI. 1991 r. sufragan siedlecki bp. Alojzy Orszulik. W 1999 r. władze gminy ufundowały pomnik na grobach poległych żołnierzy w czasie II wojny światowej.