Czas powstania Gminnego Cudu Regionu
Pierwsza wzmianka o kościele św. Klemensa pochodzi z 1229 roku, kiedy to istniał drewniany kościół. Murowany kościół został wzniesiony z fundacji mieszczan w latach 1333–1370. W 1782 roku został poważnie uszkodzony, a następnie rozebrany w 1786 roku. Obecny kościół został wybudowany w latach 1804–1806.
Opis cech fizycznych Gminnego Cudu Regionu
Kościół św. Klemensa jest murowaną świątynią utrzymaną w stylu józefińskim, charakterystycznym dla architektury sakralnej z początku XIX wieku. Wnętrze zdobią polichromie wykonane przez Józefa Pochwalskiego w 1883 roku. W kościele znajdują się cenne zabytki, takie jak monstrancja z 1490 roku oraz późnogotycki krzyż relikwiarzowy z ok. 1500 roku.
Opis kontekstów historycznych Gminnego Cudu Regionu
Kościół św. Klemensa odgrywał kluczową rolę w życiu religijnym i społecznym Wieliczki. Był miejscem modlitwy dla górników solnych oraz ich rodzin. W 1782 roku świątynia została zniszczona przez trzęsienie ziemi, a obecny kościół wzniesiono na pozostałościach dawnego gotyckiego kościoła, w większości rozebranego w 1786 roku.
Stan zachowania/stopień kultywowania Gminnego Cudu Regionu
Kościół jest w bardzo dobrym stanie, regularnie odnawiany i konserwowany. Pełni funkcję parafialną, a także jest miejscem wydarzeń kulturalnych i religijnych. W 2024 roku obchodzono 200-lecie konsekracji obecnego kościoła, co podkreśla jego znaczenie dla lokalnej społeczności.
Kościół św. Klemensa to perła architektury sakralnej Wieliczki, łącząca bogatą historię z duchowym życiem miasta.
Dane identyfikacyjne
- Nazwa: Kościół św. Klemensa Papieża i Męczennika
- Lokalizacja: ul. Zamkowa 7, 32-020 Wieliczka
- Właściciel/Administrator: Parafia św. Klemensa w Wieliczce
- Status: Kościół parafialny