Czas powstania Gminnego Cudu Regionu Brama Wolińska została zbudowana w XIV wieku jako element miejskich fortyfikacji, które miały chronić Goleniów przed atakami wrogów.
Opis cech fizycznych Gminnego Cudu Regionu
Wysokość bramy wynosi około 26 metrów, co czyni ją monumentalną i widoczną z daleka. Brama posiada kilka kondygnacji, z ostrołukowymi oknami oraz dekoracyjnymi blendami, które nadają jej smukłości. Szczyty budowli są ozdobione sterczynami, a całość wieńczą blanki, charakterystyczne dla średniowiecznej architektury obronnej. Brama przylega do fragmentu murów miejskich, co pozwala zobaczyć jej pierwotną rolę w systemie fortyfikacji.
Opis kontekstów historycznych Gminnego Cudu Regionu
W średniowieczu brama strzegła dostępu do miasta od strony Wolina, pełniąc kluczową rolę w obronie Goleniowa. Była również punktem kontroli ruchu handlowego. XV-XVI wiek: W okresie rozwoju handlu brama zyskała na znaczeniu jako część szlaku handlowego, łączącego Goleniowo z innymi miastami Pomorza. W XIX w. podczas rozbiórek murów miejskich wiele elementów fortyfikacji zniszczono, ale Brama Wolińska została zachowana. Po II wojnie światowej brama przeszła prace konserwatorskie i została odrestaurowana, dzięki czemu przetrwała do dziś w dobrym stanie.
Stan zachowania/stopień kultywowania Gminnego Cudu Regionu
Obecnie Brama Wolińska jest bardzo dobrze zachowana, zarówno pod względem konstrukcyjnym, jak i estetycznym. Współcześnie pełni funkcję użytkową – mieszczą się w niej Goleniowski Dom Kultury oraz Centrum Informacji Turystycznej. Dzięki pracom konserwatorskim zabytek zachował swój autentyczny wygląd, co czyni go jednym z najważniejszych symboli miasta i atrakcji turystycznych regionu.