Czas powstania Gminnego Cudu Regionu
Pierwsze w Polsce muzeum tematyczne poświęcone wyłącznie eksponatom piecowym i kominkowym zostało wpisane do rejestru muzeów prowadzonego przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2020 r.
Opis cech fizycznych Gminnego Cudu Regionu
Wielu mieszkańców Gminy Wągrowiec na co dzień kultywuje tradycje sprzed lat. Jednym z nich jest zdun z Łazisk – Piotr Batura.
Opis kontekstów historycznych Gminnego Cudu Regionu
Na terenie Wągrowca i okolic, według źródeł historycznych, od czasów średniowiecznych działał cech garncarzy i zdunów. Jeszcze w latach 60. i 70. XX w. zawód zduna uprawiało tutaj ok. 15 osób. Dziadek Pana Piotra był zdunem. Swoją wiedzę i umiejętności przekazał czterem synom, w tym ojcu Pana Piotra, który wykonywał go raczej hobbystycznie. Pan Piotr zduństwem zajął się zawodowo. W swoim warsztacie łączy pracę z pasją. Ściany zdobią stare drzwi piecowe – element niezwykłej kolekcji ponad 200. drzwiczek, piecyków żeliwnych i wielu innych eksponatów składających się na ekspozycję, założonego Muzeum Pieców i Kultury Ogniowej.
Stan zachowania/stopień kultywowania Gminnego Cudu Regionu
Piec stanowi połączenie pięknych kafli z cegłą szamotową, gliną i systemem kanałów z paleniskiem. Zdun, który kiedyś był tylko rzemieślnikiem stawiającym piec, obecnie zaczyna być postrzegany jako artysta. Pan Piotr od wielu lat dzieli się swoją wiedzą, prezentuje swoje zbiory i snuje „zduńskie opowieści” podsycając ogień, który towarzyszy człowiekowi od zarania dziejów.
