Grodzisko zbójców – średniowieczne grodzisko, uznawane za siedzibę zbójców.
Czas powstania Gminnego Cuda Regionu
Okres wczesnośredniowieczny: Grodziska w okolicach Połczyna-Zdroju powstały głównie w okresie wczesnego średniowiecza, między V a X wiekiem. Były to czasy intensywnej kolonizacji tych terenów przez ludność słowiańską.
Funkcje: Służyły jako ośrodki obronne, kultowe i administracyjne. Były to miejsca, gdzie gromadziły się siły zbrojne w razie zagrożenia, odbywały się zgromadzenia plemienne, a także pełniono funkcje kultowe związane z wierzeniami słowiańskimi.
Opis cech fizycznych Gminnego Cuda Regionu
- Lokalizacja: Grodziska były zazwyczaj usytuowane na wyniesieniach terenu, często na wzgórzach morenowych lub terasach rzecznych. Taka lokalizacja zapewniała doskonałą widoczność i ułatwiała obronę.
- Konstrukcja: Budowane były z drewna, ziemi i kamienia. Charakterystyczne dla nich były wały ziemne, fosy i palisady. Wały ziemne służyły jako mury obronne, fosy utrudniały dostęp do wnętrza grodziska, a palisady stanowiły dodatkową przeszkodę.
- Wielkość: Rozmiar grodzisk był różny i zależał od ich funkcji i liczby mieszkańców. Najmniejsze miały średnicę kilkudziesięciu metrów, a największe nawet kilkaset.
- Elementy dodatkowe: W obrębie grodzisk znajdowały się często obiekty gospodarcze, takie jak spichlerze, warsztaty rzemieślnicze, a także obiekty kultowe, jak świątynie.
Grodzisko zbójców – lokalizacja
Opis kontekstów historycznych Gminnego Cuda Regionu
- Osadnictwo: Grodziska były centrami osadniczymi, wokół których powstawały mniejsze osady rolnicze.
- Życie społeczne: Były miejscem spotkań, handlu i wymiany dóbr. W grodziskach odbywały się różnego rodzaju uroczystości i święta.
- Zagrożenia: Grodziska były często niszczone w wyniku wojen i konfliktów między plemionami słowiańskimi, a później w wyniku najazdów innych ludów.
Stan zachowania/stopień kultywowania Gminnego Cuda Regionu
Grodzisko zbójców – fragment muru kamiennego
- Stan obecny: Większość grodzisk w okolicach Połczyna-Zdroju jest obecnie w stanie ruiny. Procesy erozyjne, działalność człowieka oraz upływ czasu doprowadziły do ich zniszczenia. Często zachowały się jedynie wały ziemne i fragmenty fos.
- Badania archeologiczne: Część grodzisk była badana przez archeologów, co pozwoliło na poznanie ich historii i kultury mieszkańców. Dzięki tym badaniom odkryto liczne artefakty, takie jak narzędzia, ceramika, ozdoby i pozostałości konstrukcji drewnianych.
- Ochrona: Grodziska są wpisane do rejestru zabytków, co stanowi formę ich ochrony prawnej. Jednakże, ze względu na ich rozległość i często trudny dostęp, skuteczna ochrona przed zniszczeniem jest utrudniona.
- Udostępnienie turystom: Niestety, większość grodzisk nie jest udostępniona turystom ze względu na ich zły stan zachowania. Często znajdują się one na terenach prywatnych lub leśnych.
Grodzisko zbójców – trasa z Połczyna Zdroju
