Czas powstania Gminnego Cudu Regionu
Kaplica barokowa wzniesiona w latach 1765–1767 z inicjatywy Antona Klambta. W latach 1773–1841 obok budynku utworzono niewielką kalwarię. W latach 1945–1994 kaplica nie była użytkowana. Jest to jedyny tego typu obiekt na terenie powiatu kłodzkiego.
Opis cech fizycznych Gminnego Cudu Regionu
Kaplica została zbudowana na planie prostokąta jako bardzo skromny budynek z wnętrzem nakrytym spłaszczonym sklepieniem kolebkowym i z elewacjami dzielonymi podziałem ramowym. Ściany ożywione były poprzez otwory: m.in. przez dwa otwory wejściowe w kamiennych obramieniach przeprute w elewacji północnej, których istnienie związane było z symboliką Kaplicy Loretańskiej. Kaplicę nakryto czterospadowym dachem z sygnaturką, która również nie miała wyraźnych cech stylowych. Ogólnie więc Kaplicę Loretańską należałoby uznać za reprezentującą lokalne, użytkowe budownictwo. W r. 1842 umieszczono w niej ołtarz z jedną ze stacji drogi krzyżowej.
Opis kontekstów historycznych Gminnego Cudu Regionu
Kaplica Loretańska zbudowana została jako kaplica wotywna przez urodzonego w Brumowie wędrownego rzemieślnika Antona Klamta. Wybierając się na pielgrzymkę do Rzymu ślubował, że zbuduje Kaplicę Loretańską. Klamt przybył do Nowej Rudy w 1763 r. i już wówczas rozpoczął starania o wzniesienie kaplicy. W 1765 r. otrzymał miejsce na budowę koło cmentarza. Sam wymurował kaplicę, którą poświęcona została dopiero w r. 1768. Dzwon na sygnaturkę ufundował sukiennik Franz Wiesenthal.
Stan zachowania/stopień kultywowania Gminnego Cudu Regionu
W 1994 r. kaplicę wyremontowano,a Obecnie służy ona jako dom przedpogrzebowy.
