Czas powstania Gminnego Cudu Regionu
XIX/XX w.
Opis cech fizycznych Gminnego Cudu Regionu
Obiekt, zanim zupełnie zatracił religijny charakter, reprezentował typ szkoły talmudycznej. Wbrew tradycji nie był orientowany (główne wejście nie było umiejscowione od strony zachodniej), jak również pozbawiony był wydzielonego odrębnego pomieszczenia dla kobiet. Od dwudziestolecia międzywojennego posiadał wysoki łamany dach tzw. polski. Według stanu po II wojnie światowej układ wnętrza był niesymetryczny, dwutraktowy i dwudzielny. Sala główna na filarach. W latach 50. XX w. dobudowano kotłownię przy ryzalicie w elewacji północnej. Po 1985 r. wymieniono stropy drewniane na żelbetowe.
Opis kontekstów historycznych Gminnego Cudu Regionu
Synagoga w Krasnymstawie została wybudowana na przełomie XIX i XX w. Podczas I wojny światowej budynek został zniszczony. Odbudowa wg. projektu Jana Godlewskiego z 1925 r. była realizowana w latach 1928-1930. Po 1939 r. straciła funkcję sakralną, a w 1941 r. Niemcy dokonali kolejnej dewastacji. Po II wojnie światowej upaństwowiony budynek został przebudowany i zaadaptowany na spółdzielnię krawiecką. W latach 90. XX w. pełnił funkcję socjalno-magazynową Zakładu Remontowo-Budowlanego. W 2000 r. Gmina Wyznaniowa Żydowska w Warszawie złożyła wniosek o zwrot przedwojennego mienia. Po pięciu latach, tyle trwał proces zbierania dowodów potwierdzających własność, miasto Krasnystaw przekazało synagogę gminie żydowskiej. Ostatecznie w latach 2011-2012 budynek został rozbudowany oraz przebudowany i sprzedany.
Stan zachowania/stopień kultywowania Gminnego Cudu Regionu
W obiekcie mieści się prywatna poradnia opieki zdrowotnej.
