Czas powstania Gminnego Cudu Regionu
1779 r.
Opis cech fizycznych Gminnego Cudu Regionu
Znajdujący się na szlaku architektury drewnianej województwa podkarpackiego Kościół w Sławęcinie należy do parafii rzymskokatolickiej. Wybudowany staraniem proboszcza ks. Michała Dyktanowicza i właściciela wsi Ignacego Łętowskiego.
Budowla wzniesiona na planie prostokąta, ma konstrukcję zrębową, jednonawową, bez wieżową, z prezbiterium i zakrystią od północy. Drzwi główne i okna zamknięte są łukami, kształtem przypominającymi ośli grzbiet. Dach jest dwuspadowy, z niewielką wieżyczką z sygnaturką. We wnętrzu płaski strop. Na ścianach jest polichromia architektoniczno-figuralna przedstawiająca sceny z Trójcą Świętą, postaciami świętych, m.in. św. Katarzyną – patronką kościoła, a w prezbiterium z Matką Boską Niepokalanie Poczętą i aniołami. W środku nad głównym wejściem znajduje się chór, z organami oraz zdobiącymi go na balustradzie postaciami aniołków.
Opis kontekstów historycznych Gminnego Cudu Regionu
W świątyni zachowało się wiele cennych zabytków, m.in. gotycki obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem z 1450 r. Prawdopodobnie obraz ufundowany został przez ówczesnego właściciela Sławęcina oraz wiosek ościennych, Jana Radwana Kunowskiego. Niezwykle cennymi zabytkami świątyni są: ołtarz główny z rzeźbą Chrystusa na krzyżu, datowany na XVII w., obraz św. Katarzyny w metalowych sukienkach, ołtarze boczne, obrazy Chrystusa Miłosiernego, św. Rodziny, św. Katarzyny, chrzcielnica z XVII w., ambona z wizerunkami Ewangelistów, krucyfiks z XVI w.
Wszystkie wspomniane tutaj elementy sławęcińskiej świątyni katolickiej, są cennymi zabytkami świadczącymi o przynależności miejscowego ludu do wspólnoty parafialnej, dbałości o historię przodków, ich zwyczaje, wspólne kultywowanie chrześcijańskich tradycji. Przez wiele pokoleń miejscowa ludność z okolicznych wsi zbierała się tutaj, aby przyjąć sakramenty święte począwszy od chrztu, a następnie skończywszy na ostatniej drodze, prowadzącej do położonego w niedalekiej odległości cmentarza parafialnego.
Stan zachowania/stopień kultywowania Gminnego Cudu Regionu
Dobry. W ciągu XIX stulecia Kościół w Sławęcinie był kilkakrotnie reperowany i odnawiany, a w 1886 r. został powiększony o czym świadczy napis umieszczony na belce nadproża przy wejściu głównym. Ostatnie prace o charakterze zabezpieczającym drewnianą konstrukcję kościoła miały miejsce w 1956 i 1992 r.
Dane identyfikacyjne
Województwo: Podkarpackie
Powiat: Jasielski
Gmina: Skołyszyn
